Γυναίκα, αυτό το μυστήριο πλάσμα που όλοι θέλουν να κατακτήσουν κι όμως κατά βάθος είναι από τη φύση της παραδομένη στα βέλη του θηρευτή. Έρωτας, πόνος, απόγνωση, κομμάτια μισά, κομμάτια ξεριζωμένα μέσα σε μια καθημερινότητα που κραυγάζει για ισορροπία, για συντροφικότητα, για αγάπη, για πάθος.
Κι όσο κι αν οι άλλοι διακηρύσσουν ότι αδυνατούν να σε κατανοήσουν, τόσο εσύ παγιδεύεσαι περισσότερο μέσα στην ανάγκη σου να αγαπηθείς, χάνεσαι μέσα στο δαίδαλο των ερωτηματικών, πέφτεις στο βαθύ πηγάδι των ανασφαλειών σου. Είναι τόσο απλά αυτά που θες και συνάμα τόσο σύνθετος στα μάτια των άλλων ο τρόπος που τα διεκδικείς, που το παράπονό σου κλώθεται μαζί με τις σιωπές σου και κουλουριάζεται μέσα στο δάκρυ σου.
Φίλε μου, το όνομά της είναι Γυναίκα. Είναι η μάνα σου, η κόρη σου, η σύντροφος και η ερωμένη σου. Είναι ο άνθρωπος που έχει φόβους και όνειρα, όπως εσύ. Μόνο που τα εκφράζει με διαφορετικό τρόπο από σένα. Με περισσότερη ευαισθησία, ανασφάλεια και δράμα ίσως…
Είναι ο άνθρωπος που έχει ανάγκη από αγάπη και το αίσθημα της ασφάλειας, όπως εσύ. Μόνο που τα διεκδικεί με διαφορετικό τρόπο από σένα. Μονοπωλεί την αγάπη και την αφοσίωση κι αυτό σε ξενίζει, γιατί δεν είναι στη δική σου φύση.
Αγαπημένη, το όνομά σου είναι Γυναίκα. Έχεις τη δύναμη να αλλάξεις τον κόσμο. Είναι πιο απλός απ’ όσο νομίζεις. Αρκεί να αγαπήσεις πρώτα εσύ τον εαυτό σου, να σεβαστείς την ψυχή σου και να περιχαρακώσεις την αξιοπρέπειά σου, ώστε να μην μπορεί να σε πονέσει εκείνος που αρνείται να σε γνωρίσει.
Είσαι γυναίκα και έχεις την αποστολή να ομορφαίνεις τη ζωή των άλλων με τη μυρωδιά της αγάπης σου, με τη θαλπωρή της αγκαλιάς σου, με την τρυφερότητα της φροντίδας σου.
Κι αξίζεις! Αξίζεις να νιώθεις ξεχωριστή, σημαντική και μοναδική.
Αξίζεις να σε περιβάλλουν με θαυμασμό και με σεβασμό…
Αξίζεις να προστατεύουν την ευάλωτη πτυχή σου, να την αποδέχονται και να την κατανοούν.
Αξίζεις! Γιατί είσαι ο κανόνας στις εξαιρέσεις που σε θέλουν να εκμεταλλεύεσαι ανθρώπους και καταστάσεις.
Γιατί μόνο να δίνεις μπορείς. Να δίνεις, να αντέχεις και να πολεμάς.
Κανείς δεν μπορεί να σε αμφισβητήσει, εσύ είσαι αδύναμη να το καταλάβεις. Ίσως γιατί έτσι σε έμαθαν να βλέπεις τον κόσμο γύρω σου. Έτσι σε μεγάλωσαν… Να νιώθεις εύθραυστη, να γίνεσαι δεκανίκι, να σιωπάς…
Όμως η ζωή είναι μια στάλα… άστη να κυλήσει μέσα σου και πάνω σου, μόνο εσύ μπορείς να την εμποδίσεις. Πίστεψέ με, μόνο εσύ…
