Είναι φορές που θα το ‘θελες οι άνθρωποι που γνωρίζεις να συνοδεύονται με ένα καρτελάκι κι οδηγίες χρήσης.
Να τους γύριζες κατευθείαν απ’ την «ανάποδη πλευρά» τους και να μάθαινες τι πρέπει να προσέξεις!
Πόσο θα σε βοηθούσε να αναγράφεται η ποιότητά τους στην ούγια τους!
Θα σε καθοδηγούσε ν’ απέφευγες τους «συνθετικούς», και να μη διάλεγες ποτέ, τους αμφιβόλου ποιότητας και προέλευσης.
Με κόκκινα γράμματα πόσο χρήσιμο θα ήταν, να σου εφιστούσε κάποιος την προσοχή για τους “ευαίσθητους”…
Να ξέρεις να τους προσέχεις πιο πολύ, μη τους κακομεταχειριστείς και σκληρύνουν οι ίνες τους.
Μη χάσουν την ικανότητα να σ αγκαλιάζουν απαλά και να σε ζεσταίνουν.
Μη κατσιάσουν! Μη συρρικνωθούν…
Να έγραφε σε τι θερμοκρασίες αντέχουν, σε ποιες «μαζεύουν», σε ποιές καταστρέφονται!
Πόσα προβλήματα θα γλίτωνες, αλήθεια, ειδικά αν ήσουν τύπος που ακολουθεί τις οδηγίες και δεν κάνει «του κεφαλιού του».
Θα το ‘θελες πολύ, μα κι απ΄την άλλη, έτσι θα χανόταν η μαγεία.
Θα χάνονταν η ευκαιρία να τους ανακαλύψεις μόνος/η σου!
Εμ! Και τότε; Πώς θα ‘σπαγες τα μούτρα σου και πώς θ’ αποκτούσες την εμπειρία να είσαι πιο προσεκτικός/ή στις επόμενες γνωριμίες σου;
Πώς αλλιώς θα ‘κλαιγες πάνω στα όνειρα που έγιναν «ροζ» γιατί ανακάτεψες τα άσπρα τους με τα κόκκινά σου και πώς θα μάθαινες να μην μπερδεύεις τα σκουρό-χρωμα με τ’ ανοιχτό-χρωμα;
Πώς αλλιώς θα μάθαινες ότι ο καθένας θέλει διαφορετική μεταχείριση και δεν αντέχουν όλοι σε όλες τις συνθήκες;
Μπα! κι έτσι να ήταν, εσύ πάλι «του κεφαλιού σου» θα ‘κανες!
Έτσι είσαι! Έτσι είναι το «χούι σου»! Μόνο έτσι λειτουργείς!
Παρόλα αυτά, θα το ΄θελες πολύ κατά βάθος, να είχες μια ταμπελίτσα σε εμφανή σημείο που θα έγραφε: «Προσοχή! Ευαίσθητο! …»
Χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη!
