Ηθοποιός, μεταφραστής, λιμπρετίστας, stand up comedian και ποιος ξέρει πόσα ακόμη... Ο λόγος για τον πολυτάλαντο και πολυπράγμονα Δημήτρη Δημόπουλο. Λίγο πριν την επιστροφή της "Καφρόκρεμας" στη Θεσσαλονίκη, μίλησε στο ewoman και την Ιουστίνα Φιλιππίδου. Τον ευχαριστούμε θερμά.
Μια μικρή παρουσίαση του εαυτού σας με χιουμοριστική χροιά.
Ονομάζομαι Δημήτρης Δημόπουλος, εντελώς λάθος ονοματεπώνυμο για καριέρα, καθώς υπάρχουν με το ίδιο ονοματεπώνυμο ένας λαϊκός τραγουδιστής, ένας κυνηγός τρούφας, ένας μεταφραστής, ένας σκηνοθέτης και ένας λιμπρετίστας. Μπορεί τα τρία τελευταία να είμαι εγώ, και πάλι όμως, δε βοηθά!
Μελετώντας το βιογραφικό σας, παρουσιάζονται οξύμωρες αντιθέσεις: Μεταφραστής για τη Λυρική σκηνή και stand up κωμικός. Είναι τόσο ασύμβατος αυτός ο συνδυασμός ή όχι;
Για μένα καθόλου! Μου αρέσει πολύ που μπορώ να δραστηριοποιούμαι σε δύο πεδία τέχνης τόσο διαφορετικά. Η δε μετάβαση από την πολυκοσμία του μουσικού θεάτρου στη μοναχικότητα του σταντ-απ, με συναρπάζει. Και μη βρεθεί κανείς να με ρωτήσει (ή να απαιτήσει, όπως έχει συμβεί…) να διαλέξω ένα από τα δύο… Θα πάω στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης για να παρακολουθήσω την οπερέτα «Νυχτερίδα», όπου υπογράφω την απόδοση της πρόζας και των στίχων, με την ίδια χαρά που θα ανέβω στη σκηνή του Θεάτρου Αριστοτέλειον για την «Καφρόκρεμα» και δε βρίσκω καμία οξύμωρη αντίθεση: αφηγούμαι ιστορίες, απλώς με διαφορετικά μέσα.
Τι ρόλο παίζει η ειρωνεία και ο κυνισμός στη ζωή σας πέρα από πηγή έμπνευσης;
Αναπόσπαστο και ζωτικό, αν και τον τελευταίο καιρό αρχίζω να καταλαβαίνω όσους μου λένε «Δημήτρη, δεν είναι η ώρα για τέτοια σχόλια». Βέβαια, για να μου το λένε, πάει να πει πως το σχόλιο είχε ήδη γίνει…
«Καφρόκρεμα»: Εκτός από τη προφανή σημασία του εύστοχου τίτλου τι άλλο θέλετε να επικοινωνήσετε στους θεατές σας;
Να σταματήσουν να πιστεύουν πως θα βγάλουν άκρη με την πάλη του διονυσιακού με το απολλώνιο μέσα τους και να χαρούν με κάθε ευκαιρία που έχουν. Ανεβείτε στα τραπέζια, διαβάστε βιβλία, κλάψτε, γελάστε, πείτε βρισιές και γλυκόλογα, όλα για μας είναι!
Πριν ευχηθούμε καλή επιτυχία σε όλα τα μελλοντικά σας βήματα θα ζητήσω ταπεινά ένα σχόλιό σας για την επικαιρότητα, σε όποιο τομέα της θέλετε εσείς.
Πριν δύο χρόνια είχα βρεθεί στη Γερμανία, για μια παράσταση για την ελληνική κοινότητα που ζει εκεί, μεταξύ τους και έφηβοι, Γερμανοί πολίτες ελληνικής καταγωγής. Είχα ποστάρει το εξής, το οποίο θέλω να σας μεταφέρω και εδώ: «Απόψε στο κοινό στο Ρίσεσλχαϊμ ήταν και δύο μαθητές Γυμνασίου, ο Αναστάσης, ξανθός γαλανομάτης, και ο Αλέξανδρος, μελαχρινός με σχιστά μάτια, αμφότεροι Έλληνες τρίτης γενιάς στη Γερμανία. Εκεί πάει το πράγμα, αποδεχτείτε το»…
