Στην εποχή του Μεγάλου Φόβου

Στην εποχή του Μεγάλου Φόβου

«Μέμνησω: μη σε νικάτω φόβος τας φρένας» - Αισχύλος ( Ευμενίδες)

Με ξύπνησαν δυο περιστέρια που ράμφιζαν ερωτοτροπώντας στα κάγκελα του μπαλκονιού. Άνοιξα τα παράθυρα να μπει ο ήλιος στην κάμαρη. Λαμπερό/διαυγές πρωινό. Ησυχία….. Μια ησυχία ύπουλη πλανιέται. Άδειος ο δρόμος, λίγα τα αυτοκίνητα που περνούν, κάποιοι ελάχιστοι φιλόζωοι έβγαλαν βόλτα τα έρμα τα ζωντανά με προφυλάξεις. Ανθισμένα δέντρα, πρασινισμένα παρτέρια, η φύση ξαναγεννιέται, την Άνοιξη ποιος μπορεί να τη σταματήσει;

Προσπαθώ να τιθασέψω τους δικούς μου φόβους, να τους διαχειριστώ όπως λένε. Η εποχή που διανύουμε είναι ιδιαίτερα δύσκολη και οι καταστάσεις μας ξεπερνούν, μας οδηγούν σε αυτόματες – αρνητικές σκέψεις για τον πολύτιμο εαυτό, γι αυτούς που αγαπάμε, για όλους. Το αποτέλεσμα είναι άγχος, φόβος, θλίψη, θυμός και ίσως πανικός. Φταίει και ο χρόνος που καταναλώνουμε μαζοχιστικά, βλέποντας και ακούγοντας ειδήσεις που μας αναστατώνουν. 

Όμως: «Θυμήσου: να μην νικήσει ο φόβος το μυαλό». Ο φόβος είναι ψυχική αναταραχή που προκλήθηκε από την αναμονή του κακού. Αποτελεί ένα από τα εφτά βασικά συναισθήματα που νοιώθει ο άνθρωπος μαζί με τη χαρά, τη θλίψη, τον θυμό, την έκπληξη, την αηδία και το ενδιαφέρον. Αίσθημα φόβου νοιώθουμε όταν απειλούμαστε στα πλαίσια μιας πραγματικής κατάστασης που βιώνουμε. « Σε αυτή τη στιγμή του πανικού, φοβούμαι αυτούς που φοβούνται», έγραψε ο Βίκτωρ Ουγκώ.

Είναι αλήθεια πως η πανδημία του COVID – 19 έχει δημιουργήσει παγκόσμια, μια κατάσταση πρωτόγνωρη που δεν γνωρίζουμε πόσο θα διαρκέσει, ποιες θα είναι οι εξελίξεις, πέρα από τις δραματικές οικονομικές συνέπειες. Εντούτοις, συχνά το άγχος και ο φόβος είναι εξίσου σοβαρά με τις καταστάσεις. Ο φόβος για το «χειρότερο» είναι το αποτελεσματικότερο εργαλείο ανθρώπινης χειραγώγησης. Λειτουργεί σαν δηλητήριο που παραλύει τη δράση και οδηγεί στην απόλυτη αδράνεια. Γι αυτό, ας ενεργοποιήσουμε τη λογική μας ενάντια στο φόβο. Ας προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε την ψυχραιμία, την υπομονή, την ελεγχόμενη αισιοδοξία μας. Ας είμαστε αλληλέγγυοι στους άλλους. Ας προσπαθήσουμε να τηρούμε σωστά τις κατευθυντήριες οδηγίες και ας « μείνουμε μέσα». Είναι ο καλύτερος τρόπος αφενός για να προστατευθούμε, αφετέρου να περιορίσουμε την εξάπλωση και να μειώσουμε τις απώλειες.

Ρώτησα έναν διαδικτυακό μου φίλο πως νοιώθει. Μου απάντησε: « Φυλακισμένος». Η ψυχή δεν φυλακίζεται ποτέ, ούτε η σκέψη και το μυαλό μας. Είναι όμως φυσιολογικό να νοιώθουμε στεναχώρια, θυμό, οργή, θλίψη γιατί κατά τη διάρκεια της κρίσης τα πάντα διαφοροποιούνται/ανατρέπονται/αναβάλλονται. Γι αυτό πρέπει:

Να θεσπίσουμε έναν υγιεινό τρόπο ζωής που περιλαμβάνει καλή διατροφή, ύπνο, άσκηση (όσο μπορούμε στο σπίτι), ενασχόληση των παιδιών και κοινωνικές επαφές με αγαπημένους ανθρώπους μέσω διαδικτύου.

Να φτιάξουμε ένα ημερήσιο πρόγραμμα δραστηριοτήτων.

Να ενημερωνόμαστε από αξιόπιστη πηγή, περιορίζοντας τον χρόνο και την ανησυχία που νοιώθουμε βλέποντας και ακούγοντας ειδήσεις που μας αναστατώνουν. 

Αν καταφέρουμε να σταματήσουμε τις αυτόματες/αρνητικές σκέψεις που θα μας οδηγήσουν σε έναν φαύλο κύκλο άγχους, θυμού και θλίψης, τότε θα καταλάβουμε ότι ο « εγκλεισμός» δεν είναι απαραίτητα φυλακή και θα διαπιστώσουμε πως έχουμε: 

Χρόνο για ν’ ανταμώσουμε με τον εαυτό μας.

Χρόνο για να αναλογιστούμε και να στοχαστούμε, για ποιους αληθινά νοιαζόμαστε και ποιοι μας νοιάζονται πραγματικά.

Χρόνο για να χτίσουμε σταθερές γέφυρες ουσιαστικής επικοινωνίας με εκείνους που επιθυμούμε. Ευτυχώς η τεχνολογία σήμερα βοηθά.

Χρόνο για να διαβάσουμε εκείνα τα βιβλία τα ξεχασμένα κι ακόμα, για να ξαναθυμηθούμε παλιές μας δεξιότητες.

Έτσι θα πατάξουμε, όσο ο καθένας μπορεί, τους δικούς του φόβους. Γιατί η δράση γιατρεύει το φόβο σε αντίθεση με την αδράνεια που οδηγεί στον πανικό.

Νοιώθοντας απόλυτο σεβασμό σε εκείνους που ανήκουν στις « ευπαθείς ομάδες» ( παιδιά και ενήλικες) και στους φροντιστές τους. Με την ευχή να πάνε όλα καλά.

« Η τέχνη της ζωής μοιάζει περισσότερο με πάλη παρά με χορό, πρέπει να είσαι έτοιμος και ακλόνητος σ΄αυτά που συμβαίνουν απροειδοποίητα» ( Μάρκος Αυρήλιος)

Κοιτάζω την Άνοιξη που μπαίνει απ’ το παράθυρο, αφήνω χρυσές ηλιαχτίδες να με χαϊδέψουν. Ας μην το ξεχνάμε: η ζωή είναι απίθανη γιατί έχει ανατροπές. Τα πάντα μπορούν να συμβούν για να μας αφυπνίσουν, ώστε να έρθει στην επιφάνεια η αληθινή μας φύση.

19 του Μάρτη 2020 – Στις μέρες του Μεγάλου Φόβου, ΒΣ