Λατρεύτηκε για τα υπέροχα μάτια, τη βελούδινη φωνή, τη μοναδική υποκριτική ικανότητά της. Είτε για κάποιο από τα παραπάνω στοιχεία, είτε για όλα μαζί, η Τζένη Καρέζη έμεινε στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού για τόσα κι άλλα τόσα, που θα χρειάζονταν… τόμοι για ν’ απαριθμηθούν.
Οι νέες γενιές, που δεν είχανε την τύχη να τη δουν στο σανίδι, την αγάπησαν μέσα από τις ταινίες της, σε κείνη την ανεπανάληπτη εποχή του κινηματογράφου. «Κοίτα πώς έλαμπε η Καρέζη, μέσα απ’ τα ασπρόμαυρα φιλιά», έγραψε η Λίνα Νικολακοπούλου και μόνον άδικο δεν είχε…
Η «πρεμιέρα» αυτής της νέας στήλης του ewoman.gr, επιχειρεί ν’ απομονώσει μόλις πέντε από τα φιλμ στα οποία πρωταγωνίστησε, με τα οποία τη φέρνουμε στο νου τις περισσότερες φορές. Δύσκολο εγχείρημα, αλλά είπαμε να το τολμήσουμε.
Σημειωτέον, ότι παρουσιάζονται με χρονολογική σειρά και δίχως την παραμικρή πρόθεση αξιολόγησης.
«Κόκκινα φανάρια»
Από τις ταινίες – σταθμός στην ιστορία του ελληνικού σινεμά, καθώς προτάθηκε για το Βραβείο Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας, παίρνοντας τελικώς την τιμητική τρίτη θέση σε 92 σχετικά φιλμ.
Την ίδια θέση πήρε και εισπρακτικά, κατά την περίοδο 1963-64 που προβλήθηκε στους εγχώριους κινηματογράφους (πρεμιέρα 2 Δεκεμβρίου 1963), κόβοντας 473.686 εισιτήρια.
Συγγραφέας Αλέκος Γαλανός, σκηνοθέτης Βασίλης Γεωργιάδης, σπουδαίοι πρωταγωνιστές και μια Τζένη Καρέζη σε ρεσιτάλ υποκριτικής ως «πριγκηπέσα», όπως ειρωνικά την προσφωνεί η μαντάμ Παρί (Δέσπω Διαμαντίδου), ιδιοκτήτρια του οίκου ανοχής, στον οποίον κατ’ ανάγκην εργάζεται.
Ξεχωριστή στιγμή, η σπαρακτική ερμηνεία της στο «Παράπονο» («Ούτε ένα ευχαριστώ») των Σταύρου Ξαρχάκου – Λευτέρη Παπαδόπουλου, συνοδεία μιας κιθάρας.
«Λόλα»
Δύο μήνες μετά τα «Κόκκινα φανάρια», στις 17 Φεβρουαρίου 1964, βγαίνει σε πρώτη προβολή η δημιουργία του Ντίνου Δημόπουλου «Λόλα», σε σενάριο Ηλία Λυμπερόπουλου. Το θέμα της, είναι σχεδόν παρεμφερές με το αντίστοιχο των «Φαναριών», όπως και ο ρόλος της Καρέζη, η οποία υποδύεται την ηρωίδα της ταινίας, που δουλεύει σε καμπαρέ.
Αν και το φιλμ έχει μείνει στην ιστορία για τη μυθική ατάκα «Πολλά τα λεφτά Άρη» του Σπύρου Καλογήρου, ως απάντηση στην ερώτηση του Νίκου Κούρκουλου («Πρέπει να χτυπηθούμε Μαύρε;»), η ερμηνεία της Τζένης σ’ ένα πολύ δύσκολο και απαιτητικό ρόλο είναι υποδειγματική.
Στα συν της ταινίας, η έξοχη μουσική και τα τραγούδια του Σταύρου Ξαρχάκου («Δεν έχει αρχή», «Όνειρο δεμένο» και «Χάθηκε το φεγγάρι», με την πρωτοεμφανιζόμενη Βίκυ Μοσχολιού).
Εισπρακτικά, κατέλαβε την όγδοη θέση της συγκεκριμένης περιόδου, με 313.822 εισιτήρια.
«Δεσποινίς διευθυντής»
Έπειτα από δύο «βαρείς» δραματικούς ρόλους, η Τζένη Καρέζη στρέφεται στην κωμωδία και σε σενάριο των Ασημάκη Γιαλαμά – Κώστα Πρετεντέρη, μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τη θεατρική επιτυχία της «Δεσποινίς διευθυντής». Βγαίνει στις αίθουσες στις 18 Δεκεμβρίου 1964 και σκηνοθέτης είναι και πάλι ο Ντίνος Δημόπουλος.
Η αυστηρά προσηλωμένη στο εργασιακό και διευθυντικό καθήκον και μακριά από κάθε είδους διασκέδαση Λίλα Βασιλείου, μετατρέπεται σε μια σκερτσόζα, σκαμπρόζα και «γατούλα» γυναίκα, για τα μάτια του υφισταμένου της, πολιτικού μηχανικού Αλέκου Σαμιωτάκη (Αλέκος Αλεξανδράκης, στο ρόλο που στο θέατρο έπαιξε ο Νίκος Κούρκουλος).
Εδώ, σχεδόν όλη η ταινία είναι «πάνω» στη Τζένη κι αναδεικνύεται το ανεξάντλητο κωμικό ταλέντο της. Η «μακρόσυρτη» και γεμάτη νάζι ερώτηση – ατάκα «Γυρίσατεεε;» έμεινε στην ιστορία, όπως και το «αγωνιώδες» ψιθυριστό «Αθηνά-Αθηνά», φωνάζοντας τη φίλη της, την οποία υποδύεται η Λίλη Παπαγιάννη.
Εμπορικά δεν πήγε κι άσχημα, καθώς έκοψε 402.143 εισιτήρια σε πρώτη προβολή και κατετάγη στην έβδομη θέση της σεζόν 1964-65.
«Μια τρελή-τρελή οικογένεια»
Ταινία πραγματικό πανηγύρι, όπου η μιαν ατάκα διαδέχεται την άλλη. Κατά τη γνώμη μου, εδώ η αρχή και το τέλος της είναι η Μαίρη Αρώνη, η οποία είναι ξεκαρδιστική στο ρόλο της Πάστα Φλώρας και δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας.
Αλλά μήπως υστερεί και κάποιος εκ των πρωταγωνιστών; Η δε Καρέζη ως Μίκα, ξεδιπλώνει κι εδώ τα αστείρευτα υποκριτικά προσόντα της όσον αφορά την κωμωδία, ειδικά στη σκηνή που προσπαθεί να μαγειρέψει…γιουβαρλάκια, αλλά κι εκεί που με απόλυτη φυσικότητα κι αφέλεια, συστήνει τον αρραβωνιαστικό της στον…σύζυγό της.
Το σενάριο υπογράφουν οι Νίκος Τσιφόρος – Πολύβιος Βασιλειάδης και τη σκηνοθεσία για ακόμα μια φορά, ο Ντίνος Δημόπουλος. Βγήκε στις αίθουσες στις 25 Οκτωβρίου 1965.
Το φιλμ είναι το δεύτερο εμπορικότερο στην κινηματογραφική καριέρα της Καρέζη, με 521.134 εισιτήρια (πέμπτο της περιόδου 1965-66).
«Τζένη - Τζένη»
Αναμφισβήτητα, η κινηματογραφική σεζόν 1965-66 απετέλεσε ένα προσωπικό θρίαμβο της Τζένης Καρέζη, καθώς βρέθηκε με δύο ταινίες της μέσα στην πρώτη πεντάδα διάθεσης εισιτηρίων, έναντι…καμιάς της Αλίκης Βουγιουκλάκη.
Η συγκεκριμένη δε, τερματίζει τρίτη με 587.323 εισιτήρια, ούσα η πιο εμπορική της καριέρας της. Γυρισμένη στις πανέμορφες Σπέτσες, βασίστηκε σε σενάριο Γιαλαμά-Πρετεντέρη και τη σκηνοθέτησαν οι Ντίνος Δημόπουλος και Βαγγέλης Σεϊτανίδης. Η πρεμιέρα της, έγινε στις 21 Φεβρουαρίου 1966.
Εδώ, υποδύεται τη φοιτήτρια φιλολογίας Τζένη Σκούταρη, η οποία υποχρεώνεται να παντρευτεί με λευκό γάμο τον παλιό γνώριμό της Νίκο Μαντά (Ανδρέας Μπάρκουλης), προκειμένου αυτός να εκλεγεί βουλευτής και ο θείος του να ξελασπώσει οικονομικά τον πατέρα της.
Εξαιρετική κι εδώ η ερμηνεία της, όσο κι αν ο Διονύσης Παπαγιαννόπουλος κλέβει την παράσταση με τα «Γκόρτσος-Γκόρτσος» και τα «Άνω Παναγιά-Κάτω Παναγιά».
