Μια ημέρα μνήμης κι ευαισθητοποίησης λίγο διαφορετική από τις άλλες.
Κάθε ένα παιδί που χάνεται, που αγνοείται, κάθε ένα ξεχωριστά γίνεται παιδί όλων μας.
Οι λόγοι ποικίλλουν σε κάθε εξαφάνιση: άλλες φορές είναι αμέλεια, άλλες αρπαγή, ή απαγωγή και δυστυχώς πολλές καταλήγουν σε τραγωδία.
Παιδιά που παίζουν γύρω μας, παιδιά που ζουν δίπλα μας και γονείς διαλυμένοι να προσπαθούν να βρουν ίχνη που θα τους επιτρέψουν να σφίξουν σφιχτά στην αγκαλιά τους ό,τι πιο πολύτιμο έχουν.
Ξεκινώντας από το μικρό Γιώργο, που αγνοείται εδώ κι 22 χρόνια, την μικρή Άννα ,που αγνοείται από το 1981, καθώς και τον μικρό Μπεν που η εικόνα του είναι αποτυπωμένη στο μυαλό και στην ψυχή όλων μας έως την υπόθεση του μικρού Άλεξ που ενώ έγινε γνωστή η κατάληξή του, ο ίδιος δε βρέθηκε ποτέ.
Παιδιά που όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα παραμένουν παιδιά.
Παιδιά όλων μας. Κι η ελπίδα πως θα βρεθούν όσα χρόνια κι αν περνούν παραμένει άσβεστη.
25/5 μια παγκόσμια ημέρα για τα παιδιά που παρέμειναν παιδιά.
