Είναι φυσιολογικό να μεγαλώνεις, αλλά είναι υπέροχο να είσαι μέσα σου καλά.
Βλέπεις, μεγαλώνεις και αρνείσαι να κάνεις εκπτώσεις για να αρέσεις σε όλους.
Δεν έχεις ανάγκη να ξεπουλάς ή να εξαγοράζεις παρουσίες και συναισθήματα.
Δε σε αφορά η υπερβολή στα λόγια, το ψέμα και η διπροσωπία.
Νιώθεις πως σε κουράζει πια η φλυαρία και σε απωθεί η λυκοφιλία.
Σε κουράζει να προσπαθείς να πείσεις για τα αυτονόητα.
Σε κουράζει να προσπαθείς να πείσεις πως έχουν το τίμημά τους οι παρωπίδες.
Μεγαλώνεις και μπορείς να ξεχωρίσεις τη λεπτή, καμιά φορά, διαφορά ανάμεσα στον έρωτα και στον ενθουσιασμό, στην αγάπη και στην ανάγκη, στη φιλία και στη συναναστροφή.
Μεγαλώνεις και ξέρεις πολύ καλά πως δεν αλλάζουν οι άνθρωποι. Ούτε ο χαρακτήρας τους, ούτε η αύρα τους, ούτε ο τρόπος που διαχειρίζονται τις καταστάσεις στη ζωή τους.
Προτεραιότητά σου τώρα είναι να φροντίσεις τον πολύτιμο, τον πιστό και ταλαιπωρημένο εαυτό σου. Μπορεί κάποτε να πίστευες πως ήσουνα Τιτάνας και είχες τη δύναμη να σηκώσεις ολόκληρο τον κόσμο στην πλάτη σου, όσο όμως μεγαλώνεις τόσο παραιτείσαι από ανώφελους ηρωισμούς.
Λες μέχρι εδώ, ούτε βήμα παραπέρα. Βάζεις αποφασιστικά τις τελείες σου, με εξαίρεση τις προσωπικές, επιλεκτικές υπερβάσεις σου.
Μεγαλώνεις και δεν μπαίνεις πια στη διαδικασία να ανεβοκατεβάζεις τον πήχη σου.
Ούτε τεντώνεσαι για να φτάσεις κάποιους, ούτε γονατίζεις για να σε φτάσουν κάποιοι. Συμφιλιώνεσαι με αυτό που πραγματικά είσαι και αγαπάς τις ατέλειές σου.
Τον πήχη σου τον κρατάς σταθερά στο σημείο που είσαι ο εαυτός σου.
Είναι το μόνο τελικά που μπορεί να εγγυηθεί για τους ανθρώπους που μένουν δίπλα σου. Είναι το μόνο που μπορεί να διασφαλίσει την πολυπόθητη ηρεμία σου.
Μεγάλη υπόθεση!
Όλα γίνονται διάφανα και απλά. Οι άνθρωποι, οι καταστάσεις, οι επιλογές, τα σωστά και τα λάθη.
Μεγαλώνοντας ημερεύεις στη γωνιά σου και μοιράζεσαι τη ζωή σου με τους ανθρώπους που είναι ταγμένοι στο πλευρό σου. Μεγαλώνεις όμορφα μέσα στο καβούκι της ασφάλειας, της ηρεμίας και της αγάπης. Αυτό το λες και ευλογία!
