Κάποιοι υποτιμούν τον ελληνικό κινηματογράφο, είτε γιατί τον συγκρίνουν με τον παλιό, κάτι που αδικεί και τις δυο εποχές, είτε γιατί παρασύρονται από την ξενομανία που μας έχει πιάσει τα τελευταία χρόνια.
Όμως, φίλες και φίλοι μου, ειλικρινά σας ζητώ να αναθεωρήσετε! Η ταινία «Έτερος εγώ» σε σενάριο και σκηνοθεσία Σωτήρη Τσαφούλια, που είναι ένας νέος και ανερχόμενος σκηνοθέτης και μάλιστα, γι αυτήν του την ταινία, του απονεμήθηκε το βραβείο καλύτερης σκηνοθεσίας στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Εθνών, είναι εξαιρετική! Μια ταινία μυστηρίου που για τους λάτρεις του είδους θα είναι μια αποκάλυψη. Μια ταινία που «μπλέκει» τα μαθηματικά με έναν εξαιρετικό τρόπο, που ακόμα και τώρα που σας γράφω αυτές τις αράδες, ούσα λάτρης των μαθηματικών, ξαφνιάζομαι που δε θυμόμουν αυτή τη θεωρία. (δε σας μαρτυρώ τίποτα!!)
Προσωπικά, εκτός από τη σκηνοθεσία, μου άρεσε και η φωτογραφία, αλλά και η μουσική. Εξαιρετικά πλάνα και οι μουσικές που τα συνόδευαν. Μου άρεσε η ομάδα των ηθοποιών που πλαισίωναν την ταινία. Πυγμαλίων Δαδακαρίδης, ο οποίος ενσαρκώνει έναν καθηγητή εγκληματολογίας, που ως άνθρωπος είναι κλειστός και ιδιόρρυθμος, αλλά πανέξυπνος και εξαιρετικός στη δουλειά του. Δημήτρης Καταλειφός, που παίζει τον μέντορα του Δαδακαρίδη και προσπαθεί να τον βοηθήσει στη ζωή του γενικότερα και τόσοι άλλοι ηθοποιοί που «σηκώνουν» επάξια το εξαιρετικό αυτό σενάριο.
Μια σειρά φόνων, που τελικά συνδέονται μεταξύ τους, με μια μαθηματική θεωρία, για να φτάσουν στο αποκορύφωμα που έρχεται κυριολεκτικά στο τέλος της ταινίας, με αποτέλεσμα να σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον και το σασπένς, για την ανεύρεση του δολοφόνου. Και στο τέλος, ένα δίδαγμα…
Την ταινία θα τη βρείτε εδώ σε πολύ καλή ποιότητα.
Τελικά το μυαλό πάντα βρίσκει τις λύσεις, όταν παύει να σκέφτεται;
