Το καλοκαίρι, έχει την αξία που εμείς αρνούμαστε κατηγορηματικά να του δώσουμε!
Κι όσοι δεν καταλαβαίνετε τι εννοώ, θα σας εξηγήσω ευθύς αμέσως! Το καλοκαίρι δεν είναι οι σέλφι, ούτε τα κλαμπ, ούτε τα ακριβοπληρωμένα μαγιό και ποτά που μας μοστράρετε σωρηδόν στα κοινωνικά δίκτυα.
Δεν είναι οι γρανίτες, ούτε τα κοσμήματα που συνδυάζονται με το μαύρισμά σας, ούτε η δυναμική σας στο παιχνίδι της ρακέτας.
Δεν είναι όλα εκείνα που προσπαθείτε μανιωδώς να χωρέσετε μέσα σε μερικές χιλιάδες φωτογραφίες.
Το καλοκαίρι είναι εκείνες οι ξέγνοιαστες στιγμές που μας στερούν κατά κόρον οι υπόλοιπες εποχές και που φυσικά καμία από αυτές τις στιγμές δε χωράει σε φωτογραφίες. Είναι η αλμύρα της θάλασσας που έχει απομείνει πάνω στο δέρμα σου μετά από 3 ώρες συνεχόμενες στην παραλία.
Είναι η μυρωδιά του αντιηλιακού πάνω στα ρούχα σου, πάνω στο σώμα σου. Είναι η δροσιά από το αγαπημένο σου παγωτό που έρχεται να δροσίσει και να επαναφέρει κάθε χαμένη αίσθηση από τη ζέστη. Είναι εκείνη η κρύα γρανίτα που δίνει γλύκα σε κάθε κύτταρο του κορμιού σου και είναι και εκείνη η πετσέτα που έχει γεμίσει με άμμο και αλάτι όταν εσύ ξαποσταίνεις πάνω της για να μαυρίσεις.
Είναι η κατακόκκινη φέτα καρπουζιού, που γεμίζει όχι μόνο τα χέρια σου με τόση γλύκα, αλλά και την ψυχή σου! Είναι η διχρωμία που έχεις στο σώμα σου εξαιτίας του μαυρίσματος και είναι κι εκείνη η λεπτή γραμμή πάνω στον ώμο σου που κάθε απόγευμα την ελέγχεις για να δεις αν απέχει χρωματικά από το υπόλοιπο σύνολο στο κορμί σου. Είναι εκείνες οι νύχτες, που σε βρίσκουν ξημερώματα σε μία ξαπλώστρα να νανουρίζεσαι από τον ήχο των κυμάτων κι από τη δροσιά της θερινής νυχτός.
Είναι εκείνες οι βραδινές συναντήσεις με φίλους στην παραλία και οι συζητήσεις που κρατούν ως τις πρώτες ώρες της επόμενης ημέρας κι είναι κι εκείνη η φωτιά που με τρόμο άναψες μήπως και σε συλλάβει το λιμενικό. Είναι η μουσική που ακούγεται δυνατά από κάθε λογής μαγαζί που συνορεύει με την ακτή κι είσαι κι εσύ που περπατάς χορευτικά πάνω στο κύμα που σκάει στην ακτή.
Είναι ο έρωτας του καλοκαιριού που δε συγκρίνεται με κανέναν άλλον κι είναι κι εκείνες οι μικρές διαδρομές στα σοκάκια του νησιού που σας έβρισκαν να περπατάτε αγκαλιά. Είναι ο καύσωνας που τυλίγει δυο κορμιά ερωτευμένα, που προσπαθούν να συνδεθούν παρ' όλη την ανεβασμένη θερμοκρασία γύρω τους και μέσα τους.
Είναι εκείνο το φιλί που έχει γεύση θάλασσας κι είναι κ εκείνη η απόπειρα που έκανες για να τον φιλήσεις κάτω απ' την επιφάνειά της. Όλα αυτά, δε χωράνε σε μερικές φωτογραφίες, ούτε και σε εικόνες προφίλ ή stories. Όλα αυτά είναι στιγμές στις οποίες το κινητό ξεχνιέται μέσα στην τσάντα της θαλάσσης και δεν ξέρεις καν αν έχεις σήμα εκεί που βρίσκεσαι ή όχι. Οι στιγμές στις οποίες περνάς όμορφα, δε μπορούν να αποτυπωθούν σε μία εικόνα, όσο καλή κάμερα κι αν κουβαλάς μαζί σου και σίγουρα οι στιγμές αυτές δεν είναι για να τις μοστράρεις στα κοινωνικά σου δίκτυα.
Φόρα το μαγιό σου, το αντιηλιακό σου, πάρε και μία πετσέτα κι όποιον φίλο επιθυμείς και βγες έξω να μεθύσεις απ' το καλοκαίρι. Εξάλλου, λίγες μέρες του έμειναν ακόμα κι αν δεν το χαρείς όπως πρέπει, τότε ο χειμώνας θα είναι πολύ δύσκολος και ακόμα περισσότερο βαρετός.
