Να ζεις, να αγαπάς και να τσακίζεσαι

Να ζεις να αγαπάς και να τσακίζεσαι

Ζήσε, αγάπα και τσάκισε τα μούτρα σου, μόνο έτσι θα καταλάβεις «το γιατί» και «το πώς». Το βίωμα, οι εμπειρίες, όσα θέλουμε και δεν θέλουμε αλλά και όσα θελήσαμε πολύ…

Η ρουτίνα, οι ανθρώπινες σχέσεις, οι τσακωμοί και οι στιγμές που ο ένας κλαίει στην αγκαλιά του άλλου. Οι βόλτες στην θάλασσα με μπύρες στο χέρι και τα γέλια της παρέας. Τα πρωινά που η ομίχλη δείχνει την πόλη να αχνίζει. Τα νυχτέρια που τα φώτα χαμηλώνουν και η πόλη ησυχάζει, η ζωή με λίγα λόγια!

Δεν έχω πολλά να πω για την αγάπη, μιας και δεν μπορεί το μεγαλείο της να χωρέσει σε λέξεις. Είναι η αγάπη από μόνη της μια έννοια ή και έγνοια, γιατί αν το καλοσκεφτείς, έτσι μάθαμε την αγάπη μέσα από την έγνοια, την αγωνία, την επιθυμία και την λαχτάρα να μοιραστούμε όσα έχουμε και δεν έχουμε.

Αγάπη είναι να τσακώνεσαι για ανούσια πράγματα και την ίδια στιγμή να φιλιώνεις γιατί τελικά δεν άξιζε και πολύ τον κόπο…  

Αγάπη είναι η απόφαση να κάνουμε ένα βήμα πίσω σκεπτόμενοι ότι η ζωή είναι πολύ μικρή και συνάμα είναι πολύ όμορφη ακόμα και μέσα από τις ασχήμιες της. Αλλά και ένα βήμα μπροστά, με ή χωρίς φόβο… Άλλωστε οι φόβοι μας είναι τα εμπόδια που μας πάνε μπροστά, μας πεισμώνουν για να προχωράμε, για να ζούμε!

Πολλές φορές θα τσακιστούμε και ακόμα περισσότερες θα μετανιώσουμε για όλα αυτά που κάναμε.. Στην πραγματικότητα όσο ο χρόνος περνά τελικά μετανιώνουμε βαθιά γι’ αυτά που δεν κάναμε, που δεν είπαμε όταν έπρεπε, που δεν ζήσαμε με τον τρόπο που φανταζόμασταν εκείνη την στιγμή. Οι επιλογές λοιπόν, σωστές ή λάθος-ποιος μπορεί να το κρίνει άλλωστε- οι επιλογές είναι οι ανάγκες που είχαμε την δεδομένη χρονική στιγμή, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα μας στοιχειώνουν για πάντα.

Κάθε φορά που τσακιζόμαστε, που σπάει το συναίσθημα, που σιχτιρίζουμε τον εαυτό μας για όλα αυτά που δεν κάναμε καλά, κάθε στιγμή ας αναλογιστούμε ότι έστω και με αυτό τον τρόπο κάναμε ένα βήμα, ένα μαγικό ταξίδι στον εαυτό μας…

Και η ζωή συνεχίζεται…

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ