Είσαι από αυτούς που ακούς όταν σου μιλάνε;
Είσαι από εκείνους που κάνεις αυτοκριτική;
Είσαι από εκείνους τους τρελούς που πιστεύεις ότι σου σερβίρουν;
Ε, τότε είσαι κι εσύ σαν αυτούς που όταν ανακαλύψεις το μεγαλείο της ηθοποιίας, τότε δεν ουρλιάζεις όπως είναι φυσικό... πονάς!
Είσαι από αυτούς κι εσύ που λες μα γιατί, εγώ δεν θέλω το κακό κανενός.
Είσαι από εκείνους που στεναχωριέσαι με τον πόνο και χαίρεσαι με την χαρά;
Όμως δεν είναι όλοι έτσι. Μετρημένοι και λιγοστοί είναι σαν εσένα. Τους ξέρεις, σε ξέρουν!
Όμως να μην σε νοιάζει. Εσύ είσαι εσύ και δεν θα αλλάξεις για κανέναν.
Ακούς;
Άδραξε την ημέρα σου, σπατάλησε την ώρα σου, τρέξε τη ζωή σου, ζήσε χωρίς να σε απασχολεί το αν η Επίδαυρος είναι μικρή, για όλους αυτούς τους κομπάρσους που χρόνο δεν έχουν στην ουσία.
Η ζωή σου έχει πρωταγωνιστή.
Οι δεύτεροι ρόλοι έχουν πάντα θα έχουν δεύτερα ονόματα.
Και στο έργο σου, εσύ είσαι αυτός που θα δώσεις το αυτόγραφο σου, στους εκλεκτούς σου.
Αχ, ότι λάμπει δεν είναι χρυσός, σκέφτηκες όμως ότι μπορεί να είναι διαμάντι;
