Πόσες φορές χαμογέλασες σήμερα;
Πόσες φορές είπες μια όμορφη κουβέντα σε κάποιον που τον μετράς για σημαντικό;
Πόσες φορές έδειξες την αγάπη σου σ’ εκείνον που έχει μια θέση στη ζωή σου;
Η άλλη όψη των αριθμών…
Και μιας και έχουμε μάθει να μετράμε πολύ καλά πια τους αριθμούς στα οικονομικά μας αλισβερίσια, ας χρησιμοποιήσουμε αυτή τη γνώση σε κάτι ουσιαστικό. Ας αυξήσουμε τις θετικές στιγμές της καθημερινότητάς μας κι ας μειώσουμε τις τοξικές. Κι αυτό που ερμηνεύουμε ως θετικό ή τοξικό, δεν είναι απαραίτητα κάτι κραυγαλέο, δεν είναι πάντα υπέρβαση, δεν είναι σώνει και καλά, εξαγοράσιμο.
Η χαρά και η αγάπη βρίσκονται μέσα σε πράγματα απλά, στον καλό το λόγο, σε ένα χαμόγελο, στην τρυφερότητα που αφήνει πίσω του το άγγιγμα. Από την άλλη, ένα αδιάφορο βλέμμα ή μια πικρόχολη κριτική, αρκούν για να χαλάσουν τη μέρα ενός ανθρώπου, που δίνει τον δικό του αγώνα να ισιώσει τα στραβά της μέρας του.
Να μιλάμε όμως, με νούμερα και αριθμούς, όχι με υποθέσεις και προσδοκίες. Οι τοξικές στιγμές της καθημερινότητάς μας πρέπει να είναι λιγότερες από δύο, λένε οι ειδικοί. Μέχρι τόσες αντέχει κανείς να παλέψει. Θα υπάρχουν κι αυτές, γιατί είμαστε άνθρωποι με αδυναμίες και ελαττώματα. Δεν υπάρχουν τέλειες σχέσεις. Αλλά όταν βομβαρδίζεις συστηματικά τον άλλον με αδιαφορία ή ψυχρότητα, όταν τον καθηλώνουν ο εγωισμός και η σκληράδα σου, πόσο ν’ αντέξει; Πώς να μπορέσει να αντιμετωπίσει όλα τα υπόλοιπα που έρχονται από κάθε μεριά απρόσκλητα και αιφνιδιαστικά;
Γι’ αυτό, αυτές οι στιγμές έντασης που δοκιμάζουν τις αντοχές και κλειδώνουν την καρδιά μας ας μην είναι περισσότερες από δύο. Αν είναι, ας αντισταθμίζουμε την παραπανίσια τοξικότητα με μικρές «ενέσεις» θετικού συναισθήματος.
Δύσκολο δεν είναι. Θέλει απλά μικρότερη δόση εγωισμού, μεγαλύτερη δόση κατανόησης στις ανάγκες του άλλου και μια στάλα ενσυναίσθησης, που θα μας βοηθήσει να έρθουμε στη θέση του κάθε φορά που τον στήνει στον τοίχο η δική μας αρνητική συμπεριφορά.
Δε θέλει κόπο. Ούτε έχει κόστος. Θέλει μόνο τρόπο.
Για να επαναφορτίζονται οι καρδιές. Και να γλυκαίνει ο τρόπος που βλέπουμε τα πράγματα. Σκέψου το. Ίσως και να υπάρχει και μια μικρή δόση αλήθειας σε όλα αυτά.
Ας αρχίσουμε, λοιπόν, να βλέπουμε τη συμπεριφορά μας προς τους άλλους με το πρίσμα των αριθμών. Ας μην υπερεκτιμάμε τις αντοχές τους κι ας μην υποτιμάμε τη δύναμη που έχουν πάνω τους τα άσχημα και τα όμορφα που πετάμε στο τραπέζι της μέρας τους.
Τα πρώτα θα πρέπει να χάνουν στο μέτρημα…
