Κυριακή σήμερα. Καλοκαιριάτικη και φωτεινή. Σήμερα είναι η μέρα σου μπαμπά. Σήμερα λένε ότι γιορτάζεις.
Δεν το θυμούνται και πολλοί. Είναι βλέπεις αυτές οι μαμάδες που μονοπωλούν τούτες τις γιορτές. Γιορτή της μητέρας λέει ο κόσμος και δεν την ξεχνάει. Και να σου τα λουλούδια, να οι κάρτες και οι ζωγραφιές.
Κι είναι κι αυτή η γιορτή του πατέρα μες το καλοκαίρι, σιωπηλή και ταπεινή, γιορτή για εκείνους που ξέρουν να εκτιμούν και να θυμούνται.
Δεν μπορώ ακόμη να σου γράψω μπαμπά. Δεν μπορώ να σου ζωγραφίσω, δεν μπορώ να μαδήσω τις γλάστρες της γιαγιάς –γιατί η μανούλα μήτε κάκτο- για να σου χαρίσω κάτι. Αλλά και να μπορούσα, να ήμουν δηλαδή ένα σούπερ μωρό –που είμαι-, πάλι νομίζω δε θα έκανα κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω αν υπάρχουν λόγια μπαμπά γι’ αυτό που είσαι για μένα. Δεν ξέρω αν αρκούν οι άναρθρες φωνές ενθουσιασμού, το τέντωμα των ποδιών και η κλωτσοπατινάδα τους και τα φαφούτικα ξεκαρδίσματα για να σου δείξω τι σημαίνεις για μένα.
Ξέρω ότι εσύ στήριξες τη μαμά σε εκείνες τις πρώτες χειμερινές μου διακοπές στο σπα του νοσοκομείου –θερμοκοιτίδα θαρρώ τη λένε-, ξέρω ότι εσύ στάθηκες και στέκεσαι δυνατός και ψύχραιμος για όλους μας. Ξέρω ότι είσαι πάντα δίπλα μου, ότι εσύ με άλλαξες πρώτη φορά, ότι εσύ με έκανες μπάνιο πρώτη φορά. Είναι πολλές οι πρωτιές που σου αντιστοιχούν μπαμπά. Γι’ αυτό και στην καρδιά μου είσαι ισάξιος με τη μαμά κι ας λένε για το δέσιμο των μαμάδων με τα αγόρια. Το κέρδισες μπαμπά με το φωτόσπαθό σου και ξέρω πως και η μαμά το καμαρώνει τούτο σου το κατόρθωμα.
Δεν ξέρω πώς είναι οι άλλοι μπαμπάδες. Δεν ξέρω αν πετάγονται μες τη νύχτα για να ηρεμήσουν το κλάμα από τα κακά όνειρα, δεν ξέρω αν ταΐζουν όπως εσύ, αν τραγουδούν όπως εσύ. Μπορεί να υπάρχουν κι άλλοι σαν εσένα. Για μένα όμως, εσύ είσαι μοναδικός. Και σ’ αγαπώ μπαμπά. Για την ακρίβεια, επειδή όσο να πεις κάτι κουβεντούλες παραπάνω τις έχω κάνει με τη μαμά, σ’ αγαπάμε. Πολύ.
Μας αρέσει ο κόσμος που έφτιαξες και μας έβαλες μέσα. Μας αρέσει που μας προσέχεις, μας φροντίζεις, μας κανακεύεις. Μας αρέσει εκείνη η πλατιά αγκαλιά που μας χωράει και τους δυο και μας δίνει την ασφάλεια που χρειαζόμαστε. Πλάι σου δε φοβόμαστε τίποτα μπαμπά.
Και σε καμαρώνουμε ξέρεις. Συνέχεια λέμε πόσο σπουδαίος είσαι. Είσαι ο ήρωάς μας, μπαμπά. Και σήμερα σε γιορτάζουμε. Πρώτη φορά σε γιορτάζουμε μπαμπά. Χρόνια πολλά μπαμπά ή όπως ξέρω ότι σ’ αρέσει -και πού θα πάει θα το πω-, πατερούλη…
Ο Σωτήρης σου...
