Το πρώτο βήμα για να αποκτήσεις αυτό που θες είναι θαρραλέα να αναγνωρίσεις την έλλειψή του από τη ζωή σου. Να παραδεχτείς ευθέως δηλαδή, τόσο στους άλλους, όσο και στον ίδιο σου τον εαυτό τι ακριβώς είναι αυτό που σου λείπει. Να ορίσεις με σαφήνεια το περιβόητο «θέλω» σου και να το ξεχωρίσεις με ιδιαίτερη προσοχή από το δίδυμο αδερφάκι του, το «θα ήθελα».
Φαντάζει απλό και προφανές, μα δεν είναι.
Δυστυχώς στις μέρες μας, η ανάγκη για μία ερωτική σχέση δεν αναγνωρίζεται από τους περισσότερους. Η πλειοψηφία προτιμά να δαιμονοποιεί τις σχέσεις, ισχυριζόμενη ότι «καλές σχέσεις δεν υπάρχουν πια», «έχουν χαθεί οι άντρες», «οι γυναίκες είναι σκάρτες», και πολλά άλλα, μόνο και μόνο για να αποφύγει τη διαπίστωση ότι μια σχέση είναι τελικά αυτό που χρειάζεται.
Το επόμενο βήμα που σε φέρνει λίγο πιο κοντά στην απόκτηση του «θέλω σου» είναι να ευθυγραμμίσεις τις έννοιες «ανάγκη» και «επιθυμία». Με απλά λόγια, εφόσον έχεις αναγνωρίσει τις ανάγκες σου, να τις αγαπήσεις και να συμφιλιωθείς με αυτές, χωρίς πλέον να τις πολεμάς. Δύσκολο να εστιάζεις με αισιοδοξία σε αυτά που σου λείπουν, μα αναμφισβήτητα η στεναχώρια και η μιζέρια δε θα επιφέρουν κανένα απολύτως αποτέλεσμα.
Το τελευταίο και πιο σημαντικό βήμα όμως, είναι να πετάξεις οριστικά κάθε είδους υποκατάστατο από την καθημερινότητα σου και να αρχίσεις επιτέλους την αναζήτηση.
Το να απαλλαγείς από τις εφήμερες και προσωρινές σχέσεις είναι σχετικά εύκολο, αν είσαι αποφασισμένος. Υπάρχουν όμως και εκείνα τα υποκατάστατα που δύσκολα βγαίνουν από τη ζωή σου, όχι επειδή δε θες να τα απομακρύνεις, αλλά επειδή δεν έχεις καταλάβει ούτε εσύ ο ίδιος ότι είναι υποκατάστατα.
Είναι αρκετά βολικό να αφεθείς σε μια πολυάσχολη ζωή για να ξεχάσεις την έλλειψη μιας σχέσης, παρά να ανοίξεις την καρδιά σου και να την αναζητήσεις.
Στη σημερινή εποχή το να γεμίσεις το πρόγραμμά σου με είκοσι διαφορετικά χόμπι, για να καλύψεις τα κενά που σου δημιουργεί αυτή ακριβώς η έλλειψη, είναι το σύνηθες άλλωστε.
Είναι πολύ απλό και εύκολο να προγραμματίσεις σπουδές και ταξίδια που δε θα σου επιφέρουν πραγματική ευχαρίστηση, ώστε να αποφύγεις να κοιτάξεις κατάματα τη μοναξιά σου.
Έχεις όμως αναρωτηθεί τι πραγματικά από αυτά που κάνεις σε κάνει ευτυχισμένο;
Ποια είναι η ουσία τελικά και ποιο το υποκατάστατο;
Μήπως από τα τρία μεταπτυχιακά, μόνο το ένα σε βοήθησε στην επαγγελματική σου κατάρτιση και τα άλλα δύο τα έκανες για να καλύψεις αυτό που σου λείπει;
Μήπως από τις δέκα νυχτερινές εξόδους και τα πολλά ποτά, τελικά τα μισά σε διασκεδάζουν και τα άλλα μισά είναι απλά κακές συνήθεις για να «ξεχαστείς»;
Μήπως η υπέρμετρη κοινωνικότητά σου δε σε εκφράζει τόσο, και δεν είναι τίποτε άλλο από την ανάγκη να μιλάς με κάποιον;
Με έναν όμως θες να μιλάς και όχι πολλούς.
Αυτός ο ερωτισμός που πλανάται στα νυχτερινά τσαταρίσματα σε ικανοποιεί τελικά;
Σε καλύπτει να αποφεύγεις τις πραγματικές ανάγκες σου;
Σε καλύπτει να βουτάς τις επιθυμίες σου στο καζάνι της μετριότητας;
Σε καλύπτει να σκορπίζεσαι για να «ξεχνιέσαι»;
Μην ξεχνιέσαι, δε χρειάζεται.
Θυμήσου τον αληθινό σου εαυτό, αυτόν που ουδέποτε είχε ανάγκη από μέτριες καταστάσεις.
Τον εαυτό που προτιμά να πέφτει και να ξανασηκώνεται, παρά να στέκεται μόνιμα όρθιος σε μια αβάστακτα βαρετή ρουτίνα.
Θυμήσου πως ξεκίνησες πριν μερικά χρόνια, δίχως φόβους, ερωτηματικά και δεύτερες σκέψεις.
Κοίτα τα υποκατάστατα στα μάτια και αποχαιρέτησέ τα μια και καλή.
Ψάξε αυτό που θες, μέσα σου και έξω σου, ακόμα κι αν είναι δυσεύρετο.
Ψάξε και αργά ή γρήγορα, θα το βρεις και θα το απολαύσεις με την ψυχή σου!
