Δεν έχω χρόνο για δανεικές στιγμές και υποθηκευμένα όνειρα

Δεν έχω χρόνο, φίλε μου, να δικαιολογώ συμπεριφορές που υποτιμούν τη νοημοσύνη και το αυτο-συναίσθημά μου.

Δεν έχω χρόνο να δίνω ευκαιρίες ξανά και ξανά σε ανθρώπους που δεν εκτίμησαν καν τη δεύτερη.
Δεν έχω χρόνο να αναζητώ τα ξένα άλλοθι, όταν η ζωή μου έχει ανάγκη τη δική της αλήθεια για να ισορροπήσει.
Δεν έχω χρόνο να συντηρώ τις μάταιες προσδοκίες μου στο όνομα καμιάς ελπίδας.

Δεν έχω χρόνο για υπεκφυγές, για συγκαλυμμένα ψέματα και για βολεμένες απαντήσεις.
Δεν έχω χρόνο για δανεικές στιγμές και υποθηκευμένα όνειρα.
Δεν έχω χρόνο για καμιά αγάπη που δεν αναζήτησε τον δρόμο της για να με βρει.

Δεν έχω χρόνο για κανέναν έρωτα που δεν τόλμησε να σταθεί με μπέσα δίπλα μου.
Ο χρόνος μας για κάποιους ανθρώπους τερματίζει μοναχός του. Απλά εμείς σφυρίζουμε τη λήξη του.
Η ζωή έχει κάποιες δυνατές, όμορφες, ανακουφιστικές, ρεαλιστικές παραδοχές!
Ας παίρνουμε πότε πότε καμιά ανάσα δίπλα τους κι ας πίνουμε στην υγειά τους...