Εν έτη 2019 οι κάτοικοι στο κέντρο της Αθήνας ζουν μια άλλη φάση! Βρισκόμενοι σε άλλη διάσταση κυριολεκτικά, μοιάζουν σαν το λύκο με το πρόβατο, σε σχέση με τους κάτοικους των μικρότερων πόλεων. Της επαρχίας δηλαδή, απλά δε μου αρέσει αυτός ο όρος!
Και αυτό γιατί κλείνοντας στην πρωτεύουσα το Α και το Ω, υποβιβάζουμε μικρότερα αστικά κέντρα που είναι άξια σεβασμού. Αρκετές δε φορές, παράδειγμα προς μίμηση, με πλήθος πρωτοβουλιών, παρεμβάσεων, που σπάνια γίνονται γνωστές και πολύ κρίμα!
Οι άνθρωποι αυτών των μικρότερων αστικών πόλεων κρατούν ακόμα παραδόσεις, ήθη και έθιμα που περνούν από γενεά σε γενεά.
Στην Αθήνα σαφώς και υπάρχουν οικογένειες, που σε ένα μεγάλο ποσοστό τηρούν και εκείνοι με τη σειρά τους τις παραδόσεις που έμαθαν, απλά είναι οι ρυθμοί ζωής τέτοιοι που κάπου αλλοιώνονται και ελαχιστοποιούνται.
Υπάρχει μια λέξη που είναι απόλυτα συνυφασμένη με την ελληνική κουλτούρα.
Γνωρίζεις φυσικά την λέξη «φιλεύω»! Λέξη ελληνική που σημαίνει ότι με το μικρό γλυκό που προσφέρω στον «ξένο», μοιράζομαι το μεγαλύτερό μου αγαθό!
Τη φιλία και το σεβασμό μου.
Το φίλεμα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής φιλοξενίας. Από τους γάμους και τα βαφτίσια, μέχρι την καθημερινή βεγγέρα ανάμεσα σε φίλους και γνωστούς.
Ο φιλοξενούμενος που περνά τη πόρτα μας γίνεται κομμάτι της καρδιάς μας, γίνεται πρωταγωνιστής και έχει το καλύτερο κομμάτι. Φτιαγμένο με αγάπη και καμάρι για τα προϊόντα του τόπου μας.
Αυτό είναι κάτι που δύσκολα θα βρεις στην Αθήνα. Όπως επίσης δύσκολα θα βρεις και το φίλεμα
Όχι τουλάχιστον, στο βαθμό που το ζουν και το βιώνουν, οι κάτοικοι των μικρότερων πόλεων!
Έλα να θυμηθούμε παρέα μερικά από τα φιλέματα του τόπου μας και στο τέλος, έχω να σου πω κι ένα μυστικό!
Παστέλι το αξεπέραστο! Βασικό κέρασμα της γιορτής του οικοδεσπότη. Κλασικό κέρασμα του γάμου και της βάφτισης.
Βασική του έδρα, το Νότιο Αιγαίο και η Πελοπόννησος.
Υλικά απλά! Μέλι και καβουρντισμένο σουσάμι!
Ανάλογα την περιοχή και την φαντασία, μπορεί να είναι από πορτοκάλι, λεμόνι ή και νεράντζι.
Από μπαχαρικά όπως η κανέλα, το γαρύφαλλο.
Και από ξηρούς καρπούς, αμύγδαλα, καρύδια, φιστίκι.
Το μέλι υπάρχει άφθονο σε αυτές τις περιοχές. Η παραγωγή του είναι τέτοια, που καλύπτει τις ανάγκες ολόκληρης της χρονιάς. Επίσης κάτι που το κάνει αξεπέραστο είναι η άψογη διατήρησή του για μεγάλο χρονικό διάστημα!
Παραλλαγές και ονοματολογίες ποικίλουν από τόπο σε τόπο.
Η Ρόδος το λέει «μελεκούνι» και το προσφέρει κομμένο σε ρόμβους!
Στις Κυκλάδες σερβίρεται πάνω σε τρυφερά φύλλα νεραντζιάς, ή λεμονιάς!
Η Καλαμάτα το ονομάζει «μελέτο», καθώς η παρασκευή του εκεί είναι λίγο πιο εύπλαστη και μαλακή!
Γλυκό κουταλιού! Ένα γυάλινο βάζο τοποθετημένο σε ασημένια βάση, γύρω του κρέμονται μικρά κουταλάκια.
Στο μεγάλο ασημένιο δίσκο, ποτήρια σερβιρισμένα με δροσερό νερό, ανάμεσά τους και ένα άδειο!
Η νοικοκυρά κρατάει το γυάλινο βάζο από τη βάση του και περιφέρεται από καλεσμένο σε καλεσμένο. Ο καθένας παίρνει το κουταλάκι του και σερβίρεται ο ίδιος το γλυκό του! Πίνει το δροσερό νερό που τον φίλεψε η νοικοκυρά και αφήνει το χρησιμοποιημένο του κουτάλι, στο άδειο ποτήρι!
Ένα μικρό τελετουργικό σερβιρίσματος ! Ένα μικρό βούτηγμα, κλείνει μέσα του όλη τη ψυχή της ελληνικής γαστρονομίας!
Εποχικότητα, ένας απλός φυσικός πλούτος και βέβαια, η ελληνική φιλοξενία!
Εδώ η λαϊκή ρήση, «παν μέτρων άριστον» βρίσκει την εφαρμογή της!
Τα γλυκά κουταλιού είναι η ύψιστη τιμή στην κάθε εποχή, είναι τρανή απόδειξη της νοικοκυροσύνης, και φυσικά της οικιακής οικονομίας.
Το μελαγχολικό Φθινόπωρο για τα κυδώνια και τις κολοκύθες!
Ο Χειμώνας για τα εσπεριδοειδή!
Η Άνοιξη για τις κόκκινες φράουλες και τα μελωμένα βερίκοκα!
Και το καλοκαίρι άγρια σύκα, κεράσια, βύσσινα, ύστερα καρπούζι, φιστίκι, δαμάσκηνα και φυσικά σταφύλια!
Μέσα στην μεγάλη κατσαρόλα βράζουν χρυσαφένια σιρόπια, μοσχομυρίζουν αρώματα από ξηρούς καρπούς, κάστανα, καρύδια, ένα μίγμα απόλυτα καθαρό, που αφήνει στον ουρανίσκο μια γλύκα, αξεπέραστης νοστιμιάς!
Η Χίος αγαπάει τα εσπεριδοειδή, το χιώτικο μανταρίνι και τους ανθούς των λεμονιών!
Η Σαντορίνη το κουφέτο με μέλι, λευκή κολοκύθα και αμύγδαλα, το ντοματάκι με κανέλα!
Η Αίγινα με τα φιστίκια που όμοια της δεν υπάρχουν πουθενά!
Το Πήλιο με τα φιρίκια!
Η Μακεδονία με τα κυδώνια, τα φρούτα του δάσους και την κολοκύθα!
Λουκούμι το διάσημο! Ποιος δεν έχει δοκιμάσει λουκούμι σερβιρισμένο με ελληνικό καφέ!
Λουκούμι αγκαλιασμένο με μπισκότα, που μοσχοβολάνε βούτυρο!
Μια τόση δα μικρή μπουκιά, σε ταξιδεύει!
Η ιστορία θέλει να είναι οι Χιώτες με καταγωγή από την πόλη, σαν περίφημοι ζαχαροπλάστες, εκείνοι που πρώτοι σαν πρόσφυγες, το πήγαν στη Σύρο!
Τρία υλικά έχει όλα κι όλα! Κατάλευκη κρυσταλλένια ζάχαρη, νερό και άμυλο!
Κι από αρώματα…!!! Σε μεθάει το άρωμα των τριανταφυλλιών, περγαμόντο, βανίλια, γεμισμένα με ξηρούς καρπούς, με αποξηραμένα φρούτα!
Μια πανδαισία Ελλάδα, με χρώματα, αρώματα και γεύσεις, που δε ξεχνά ποτέ ο ουρανίσκος!
Είναι η παράδοση, είναι η αγάπη, είναι οι μνήμες που κρατούν ζωντανές μέσα τους, την βαθιά τους πορεία μέσα στους αιώνες.
Κλείνοντας το γλυκό αυτό, μελένιο μας αφιέρωμα, στο ελληνικό φίλεμα και στα καλούδια του κάθε τόπου αυτής της χώρας, να σας πω το μικρό μυστικό που σας υποσχέθηκα στην αρχή!
Στην Αθήνα όλο και περισσότερες νοικοκυρές ανοίγουν τα τεφτέρια της γιαγιάς, με κρυμμένες συνταγές για σπιτικά εδέσματα!
Βλέπεις, σαν τις γεύσεις που μεγάλωσες, δεν έχει!
Καλή προσπάθεια στις δοκιμές σας, γιατί είμαι σίγουρη πως μέσα από αυτές τις γραμμές ξύπνησε μέσα σας η αγάπη της προσφοράς, για αυτούς που αγαπάτε! Τι καλύτερο λοιπόν από την δική σας δόση αγάπης σε κάθε μπουκιά που στάζει μέλι, άρωμα, βιταμίνες και χρόνο κορίτσια, χρόνο για μοίρασμα και αγάπη!
