Η ζωή μας είναι γεμάτη εμπειρίες, γεγονότα, ανθρώπους, σκέψεις και συναισθήματα κάθε λογής.
Τι είναι αυτό που τα χρωματίζει όλα αυτά; Φανταστείτε έναν πίνακα ζωγραφικής. Τι είναι αυτό που θα τον κάνει ξεχωριστό; Ικανό να τον χαράξει στη θύμησή μας; Είναι οι λεπτομέρειες. Γιατί, όπως πολύ σοφά λένε, εκείνες κάνουν τη διαφορά!
Εξ ορισμού, η λεπτομέρεια είναι κάτι πολύ μικρό, συνάμα όμως μπορεί να είναι και πολύ έντονο. Η δύναμή της αυτή είναι κάποτε τόσο μεγάλη που καθιστά κάτι κοινό μοναδικό κι ιδιαίτερο, τόσο που καταφέρνει να μας συγκλονίσει, και μάλιστα χωρίς να το περιμένουμε. Ωστόσο, η λεπτομέρεια μπορεί ν’ αναφέρεται και σε κάτι δευτερεύον, να μην αντιπροσωπεύει δηλαδή την ουσία. Το παράδοξο είναι πως τις περισσότερες φορές η ίδια η ουσία κρύβεται σε μία μόλις λεπτομέρεια.
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τους ανθρώπους. Είτε είναι ενεργά πρόσωπα στη ζωή μας, είτε άτομα που θα συναντήσουμε μία και μοναδική φορά. Λίγο-πολύ, όλοι μεταξύ μας μοιάζουμε. Μοιραζόμαστε κοινές ιδέες, πιστεύω, αρχές κι αξίες, έχουμε όνειρα, παρόμοιες συνήθειες. Η στάση μας, λοιπόν, είναι αυτή η λεπτομέρεια που μας κάνει να ξεχωρίζουμε μέσα στο σύνολο. Ας μην ξεχνάμε, όμως, ότι η διαμόρφωση της προσωπικότητάς μας είναι ένα ταξίδι γεμάτο φουρτούνες. Απαιτεί πολύ κόπο κι ασταμάτητο κουπί από πλευράς μας, περάσαμε από πολλές καταιγίδες μέχρι να δούμε ήλιο, για να μας αποκαλύψει έναν καλύτερο εαυτό μας.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα για ν’ αντιληφθούμε τη δύναμη της λεπτομέρειας είναι όταν πηγαίνουμε σε μια συνέντευξη για δουλειά. Προσέχουμε πάντα την εμφάνισή μας, τον λόγο μας, τις κινήσεις μας. Αυτές οι λεπτομέρειες θα μας ξεχωρίσουν στα μάτια του πιθανού νέου εργοδότη μας ή θα ‘ναι η αιτία να χάσουμε το παιχνίδι. Ή, πάλι, σ’ ένα πρώτο ραντεβού με κάποιον που μας αρέσει, οι λεπτομέρειες θα καθορίσουν αν θα υπάρξει δεύτερο ή αν θα μείνουμε απλώς στο πρώτο.
Και τι μπορεί ν’ αποτελέσει λεπτομέρεια στις ανθρώπινες σχέσεις; Αρχικά, είναι ο τρόπος που μεταφέρουμε μηνύματα στους γύρω μας. Είτε με την ομιλία είτε με τη γλώσσα του σώματος, απ’ την οποία δεν μπορεί να κρυφτεί τίποτα. Λεπτομέρεια είναι εκείνο το χαμόγελο που θα σου χαρίσουν απλόχερα και θα σου φτιάξει τη μέρα. Εκείνο το βλέμμα με το οποίο θα εισπράξεις ευγνωμοσύνη. Λεπτομέρεια είναι όταν ένας αγαπημένος φίλος θα σου κλείσει το μάτι, σαν να σου λέει «Εγώ είμαι εδώ, προχώρα!» κι αυτό θα αρκεί να σε γεμίσει δύναμη κι αυτοπεποίθηση. Άλλες φορές είναι ένα λουλούδι που θα σου προσφέρουν, χωρίς πάντα να υπάρχει λόγος, γιατί η αγάπη δε χρειάζεται ιδιαίτερη μέρα στο ημερολόγιο για να εκφραστεί.
Λεπτομέρεια είναι να σου θυμίζουν, αν χρειαστεί, να φροντίζεις τον εαυτό σου, όπως το καμπανάκι στον στίβο που θυμίζει στους αθλητές να βάλουν τα δυνατά τους για τον τελευταίο γύρο. Είναι ο φίλος που σου λέει «Θα βρω χρόνο να σε βοηθήσω», κι ας ξέρεις ότι η μέρα του πιο γεμάτη δε θα μπορούσε να είναι. Ή, άλλοτε, όταν οι άνθρωποι δίνουν τον χρόνο τους, τη συμβουλή, τη φροντίδα τους, χωρίς να τα ζητήσεις καν, γιατί καταλαβαίνουν ότι τα ‘χεις ανάγκη. Ο τρόπος που γελάει κανείς είναι ιδιαίτερη λεπτομέρεια.
Κάποιος που γελά δυνατά, με την ψυχή του, και μεταδίδει έτσι το γέλιο του και την καλή του διάθεση στους άλλους. Ή ο τρόπος που κοιτάζουμε κάποιον, αν τον καρφώνουμε στα μάτια ή όχι. Ακόμη κι εκείνο το δώρο που θα επιλέξει κάποιος να σου φτιάξει με μεράκι, αφιερώνοντας τον χρόνο του αντί να σου πάρει κάτι έτοιμο. Όλα αυτά είναι μικρές λεπτομέρειες με τις οποίες οι άνθρωποι μας κερδίζουν. Γιατί; Γιατί πολύ απλά, είναι εμποτισμένες με αγάπη κι ενδιαφέρον και κουβαλούν την προσωπική σφραγίδα του καθενός.
Απ’ την άλλη, υπάρχουν κι οι λεπτομέρειες που καταφέρνουν να μας απογοητεύσουν ή και να μας πληγώσουν. Δείχνοντάς μας τον δρόμο που ίσως δεν έχει επιστροφή, μας ωθούν ν’ απομακρυνθούμε. Ποιες είναι αυτές; Ένα άγριο βλέμμα ή ένα υποτιμητικό νεύμα ικανό να σου κόψει τα φτερά. Όταν βιώνεις θλίψη, ή και πένθος, κι ο δήθεν «κολλητός» σου σού λέει με απάθεια «Είμαι μακριά, δεν μπορώ να έρθω». Όταν δεν μπαίνουν καν στον κόπο να σε ρωτήσουν πώς νιώθεις όταν όλα σου μοιάζουν μαύρα.
Όταν επισκέπτεσαι το σπίτι κάποιου που θεωρεί τον εαυτό του φιλόξενο, αλλά δε θα σκεφτεί να σου προσφέρει ούτε νερό ή έστω απ’ τα γλυκά που του πήγες. Λεπτομέρειες όπως μια καληνύχτα ή ένα «καλή ξεκούραση». Ή ακόμη, αν έχεις γενέθλια κι δικοί σου άνθρωποι, αντί να σε πάρουν τηλέφωνο ή στην καλύτερη να σου κάνουν έκπληξη με μια τούρτα, αποφασίσουν να σου στείλουν ένα τυπικό μήνυμα στο facebook.
Η ζωή μας, τελικά, είναι γεμάτη λεπτομέρειες. Μια κίνηση, μια κουβέντα, η παρουσία ή η απουσία. Μικρές στιγμές μεγάλης σημασίας. Οι άνθρωποι μας κερδίζουν στις λεπτομέρειες, αλλά και σ’ αυτές πολλές φορές μας χάνουν. Σκεφτείτε, λοιπόν, τις λεπτομέρειες που έχουν αφήσει το αποτύπωμά τους μέσα σας, αλλά κι εκείνες που με τη σειρά σας αφήσατε το σημάδι σας στους γύρω σας. Στο χέρι μας είναι όλα αυτά να δημιουργούν ένα αυθόρμητο χαμόγελο στη θύμησή τους κι όχι μια έκφραση απογοήτευσης.
Φρόσω Κωνσταντάκη
Επιμέλεια:Πωλίνα Πανέρη
