Σίγουρα τον έχεις γνωρίσει και εσύ.
Δε συναντηθήκατε παραπάνω από μια, άντε δυο φορές.
Σε ξεγέλασε και εσένα.
Πίστεψες όπως όλοι μας, πως είναι αυτό το αθώο, στρουμπουλό αγγελάκι.
Αυτό το πανέμορφο μωρό, με το αγνό βλέμμα και τα ξανθά μπουκλάκια γύρω από το πρόσωπο.
Ο μικρός φτερωτός Θεός, με το τόξο και τα βέλη στο χέρι.
Τα κατάλευκα φτερά στους ώμους!
Πόσο άτιμος…
Να, έτσι μας ξεγελά όλους.
Αν σε βάλει σημάδι θα σε πετύχει. Το ξέρεις αυτό.
Δε σε ρωτά.
Εκείνος διαλέγει.
Θα σε κάνει να περάσεις από σαράντα κύματα.
Να κολυμπήσεις σε βαθιά και άγνωστα νερά.
Δεν έχει καθόλου καλούς τρόπους, είναι ανάγωγος!
Δε σου χτυπά την πόρτα…
Ούτε περιμένει σαν Κύριος να του ανοίξεις
Είναι εισβολέας.
Απόλυτος. Κτητικός. Σαρωτικός στον ερχομό του.
Ο τύπος δε παίζεται…
Ένα είναι αλήθεια, είναι Θεός!
Τη μια στιγμή σε στέλνει στα Ουράνια και την άλλη σε κάνει να σέρνεσαι.
Πως γίνεται; Τι είναι…παραμένει στους αιώνες ένα μυστήριο.
Ίσως μια ανοιχτή πληγή, που προκαλεί το δάκρυ να στάζει στη ψυχή σου.
Ίσως λουλούδι μοναδικό, αλλιώτικο σε κήπο δικό του.
Ανθίζει ρόδο πράσινο και γιασεμί μαύρο…και φυτρώνει σε σκοτεινό φαράγγι. Από πικρή βροχή να ποτίζεται ολομόναχο.
Μα όποιος δεν το δε…
Όποιος δεν το άγγιξε…
Όποιος δε μύρισε το άρωμα του, δε ξέρει τι θα πει φόβος.
Δεν ξέρει τι θα πει δύσκολη νύχτα, αβάσταχτη σιωπή.
Κραυγή απελπισμένη να περνά μέσα από τρέλα, μέσα απ’ το αλλόκοτο το δίχως λογική.
Δεν ξέρει πως είναι να βαδίζεις στη γνώση, μέσα από την απόγνωση.
Είναι μια άγρια καταιγίδα!
Έκσταση, μα και μαρτύριο.
Είναι η απόλυτη ελευθερία και η σκλαβιά χέρι – χέρι.
Μελαγχολία που διαδέχεται τη χαρά.
Μια τρέλα που παρασύρει…
Μεταμορφώνει.
Επαναπροσδιορίζει.
Αποπροσανατολίζει.
Καθηλώνει!
Αιχμαλωτίζει, σαν την αράχνη που υφαίνει τον ιστό της και μας τυλίγει αργά και βασανιστικά…
Είναι τυφλός;;; Μπορεί. Δε γνωρίζει τάξεις, οικονομική κατάσταση, φυλή, ηλικία, γεωγραφικούς περιορισμούς.
Ανοίγει τα σύνορα, σπάει τα όρια, μηδενίζει τις αποστάσεις!!!
Σου ξυπνά πρωτόγνωρα συναισθήματα, η απουσία του σε κάνει μίζερο και μισό…
Η παρουσία του σε εξυψώνει.
Είναι η κινητήρια δύναμη της ζωής.
Ίσως να είναι η χαμένη πατρίδα που ψάχνει η ψυχή σου.
Να είναι η Ιθάκη;
Να είναι οι σειρήνες της αυτές που μας καλούν…
Το ταξίδι της αναζήτησης και η γλυκιά προσμονή να τη βρεις;
Είναι ο Έρωτας και ίσως…ίσως είναι η δική μας Ιθάκη!
