Τα παιδιά δε μένουν για πάντα προστατευμένα μέσα στη γονική γυάλα.
Έρχεται η στιγμή που, θέλουμε δε θέλουμε, θα τη σπάσουν μόνα τους ή θα τους την αφαιρέσουμε εμείς πολύ προσεκτικά, για να ακολουθήσουν το προσωπικό μονοπάτι της ζωής τους.
Αυτή η μετάβαση από το ασφαλές περιβάλλον της οικογένειας στον απαιτητικό κόσμο των ενηλίκων, μπορεί να γίνει πιο ομαλή αν βοηθήσουμε τα παιδιά μας να απογαλακτιστούν από τη δική μας (υπερ) προστασία.
Αυτός ο κόσμος έχει πολλές ομορφιές να τους προσφέρει, αλλά ταυτόχρονα τον χαρακτηρίζουν η σκληρότητα, το συμφέρον, η έλλειψη παιδείας, η έλλειψη σεβασμού και τόσα άλλα. Πρέπει λοιπόν να θωρακίσουμε τα παιδιά μας με αυτοπεποίθηση και με αυτοεκτίμηση γα να μπορέσουν να τον αντιμετωπίσουν.
Θα πρέπει να τους μάθουμε από νωρίς να γίνουν ανεξάρτητα και υπεύθυνα για τις πράξεις τους. Να μπορούν μέσα από τη δική τους μικρή καθημερινότητα να αναλαμβάνουν τον έλεγχο της ζωής τους. Να αναλαμβάνουν την ευθύνη για τις συμπεριφορές τους.
Να γίνουν ικανά να μπορούν να αναγνωρίζουν το καλό από το κακό, το επικίνδυνο από το ασφαλές, το λάθος από το σωστό και να επιλέγουν με γνώμονα τη συνείδησή τους.
Αυτό σημαίνει πως πρέπει να τα μπολιάζουμε με τις απαραίτητες συμβουλές, μαζί όμως με ένα ισχυρό δικό μας πρότυπο σωστής και υπεύθυνης συμπεριφοράς, ώστε να έχουν έναν μπούσουλα που θα τα κατευθύνει με ασφάλεια στη ζωή τους.
Δε θα είμαστε για πάντα δίπλα τους.
Δε θα μπορούμε να τα προστατεύουμε για μια ζωή.
Ας έχουμε περισσότερη εμπιστοσύνη στις ικανότητες και στις δυνάμεις τους.
Τα παιδιά μας θα κάνουν τα δικά τους λάθη, θα πληρώσουν τα δικό τους τίμημα γι΄ αυτά, θα πέσουν και θα μάθουν να σηκώνονται ξανά στα πόδια τους για να συνεχίσουν τον δρόμο τους.
Όσο και να το θέλουμε, αυτό δεν μπορεί να αποφευχθεί. Τα παιδιά δε χωράνε στα δικά μας καλούπια. Θα τους είναι ή μικρά ή μεγάλα. Πρέπει να διαμορφώσουν τα δικά τους, πατώντας φυσικά πάνω στα δικά μας χνάρια.
Ας τα βοηθήσουμε, λοιπόν, από την τρυφερή παιδική ηλικία να πατάνε γερά στα δικά τους πόδια, να επιλύουν μόνα τους τις συγκρούσεις τους, να αναλάβουν την ευθύνη της μάθησής τους και να καλλιεργήσουν μέσα τους το αίσθημα της δικαιοσύνης, του σεβασμού και της αγάπης.
Είναι το καλύτερο δώρο ζωής που θα μπορούσαμε να τους προσφέρουμε!
