Ένα μικρό θεατράκι στον Βοτανικό, η θεατρική σκηνή του Eliart, μας ταξιδεύει φέτος τον χειμώνα στην νότια Ουαλία και σε μια έπαυλη που κρύβει ένα μεγάλο μυστικό. Ο «Απρόσκλητος Επισκέπτης» της Αγκάθα Κρίστι είναι ένα αστυνομικό μυστήριο που υπόσχεται πως δεν θα απογοητεύσει τους λάτρεις του είδους.
Τα σκηνικά, ο φωτισμός, η μουσική και η ατμόσφαιρα του χώρου μας γοητεύουν από την πρώτη έως την τελευταία στιγμή αφού χάρις αυτά αισθανόμαστε πως, πράγματι, βρισκόμαστε σε έναν τόπο γεμάτο άγνωστα μυστικά και κρυμμένα αινίγματα. Εξίσου, όμως, μας γοητεύει και η παρουσία του «απρόσκλητου» Νίκου Ορφανού και του εξαιρετικού Νίκου Καϊνού, ο οποίος υποδύεται έναν νεαρό με νοητική υστέρηση.
Τόπος εξέλιξης των γεγονότων είναι το γραφείο του Ρίτσαρντ Γουόρικ, στο οποίο εντοπίζεται νεκρός. Το σκηνικό χαρακτηρίζεται από λιτή διακόσμηση εποχής με αρκετά κάδρα και λιγοστά έπιπλα. Η πλοκή του έργου είναι μια κλασσικά ιντριγκαδόρικη πλοκή μυστηρίου. Η υπόθεση μας παρασέρνει και μας κάνει να προσπαθούμε να ανακαλύψουμε ποιος είναι ο πραγματικός ένοχος για τη δολοφονία του Ρίτσαρντ. Ο απρόσκλητος επισκέπτης, Μάικλ Σταρκβέντερ ( Νίκος Ορφανός) καλείται να βρει ένα ακλόνητο άλλοθι στη γοητευτική Λόρα Γουόρικ ( Σοφία Μανωλάκου), η οποία όλα δείχνουν με μια πρώτη ματιά πως δολοφόνησε τον άντρα της. Το άλλοθι βρίσκεται και μοιάζει πραγματικά πειστικό, ωστόσο, σταδιακά, όλοι οι συγγενείς και το υπηρετικό προσωπικό του Ρίτσαρντ που ήταν εκείνο το μοιραίο βράδυ στην έπαυλη φαίνονται ένοχοι και ικανοί να προδώσουν το ψεύτικο άλλοθι. Εξάλλου, πολλοί είχαν λόγους να εκδικηθούν το θύμα. Μέσω των διαλόγων, παρουσιάζονται πολλές πτυχές της προσωπικότητας του θύματος. Ένας άνθρωπος αδίστακτος, σκληρός, χωρίς ευαισθησίες, καθόλου φιλόζωος μα ούτε και φιλάνθρωπος. Ένα θύμα από εκείνα που δεν λυπάσαι εύκολα, ένας άνθρωπος με πολλούς εχθρούς γεγονός που κάνει την λύση του μυστηρίου ακόμα πιο περίπλοκη και ενδιαφέρουσα.
Η σκηνοθεσία του έργου εξάπτει ακόμα περισσότερο την περιέργεια. Η έναρξη γίνεται στο απόλυτο σκοτάδι, το οποίο χάνεται από τον φακός του Μάικλ Σταρκβέντερ , ο οποίος φωτίζει τον νεκρό Ρίτσαρντ στο αναπηρικό του αμαξίδιο. Λίγο αργότερα, φωτίζεται από τον φακό η γυναίκα του θύματος , Λόρα Γουόρικ, η οποία όλα δείχνουν πως είναι η δολοφόνος. Τα δεδομένα αλλάζουν διαρκώς, ωστόσο, η πλοκή εκτυλίσσεται με σχετικά αργό ρυθμό, γεγονός που ίσως να κουράσει για λίγο τους πιο.. ανυπόμονους. Η αίσθηση αυτή καθώς και κάποιες στιγμές αμήχανης σιωπής θα μπορούσαν να αποτελέσουν μελανά στοιχεία της παράστασης. Παρόλα αυτά, δεν αποτελούν αφού το φινάλε είναι τόσο ανατρεπτικό που σίγουρα θα αποζημιώσει ακόμα και τους πιο απαιτητικούς θεατές.
Στο Θέατρο Eliart, Κωνσταντινουπόλεως 127, Γκάζι
Από 26.10.2019 έως 31.01.2020
Παρασκευή στις 21:00
Σάββατο στις 18:15 και στις 21:00
Κυριακή στις 18:15
Συντελεστές
Μετάφραση: Αντώνης Γαλέος
Σκηνοθεσία- Μουσική επιμέλεια: Γιώργος Φρατζεσκάκης
Σκηνικό – Κοστούμια: Αλέξανδρος Κομπόγιωργας
Φωτισμοί: Παναγιώτης Μανούσης
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ελένη Βουτυρά, Στάθης Λαγκάδας
Μακιγιάζ: Άννα Μαρία Μπάμπη
Κομμώσεις: Γρηγορία Τζήβα
Φωτογραφίες: Αναστασία Λουκρέζη
Art work: Λουκάς Μελάς
Βίντεο art: Ra’s Eye
Προβολή – Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου-We Will
Παραγωγή: Ιωάννης Ρουμελιώτης – Θέατρο ELIART
Παίζουν: Νίκος Ορφανός, Σοφία Μανωλάκου, Αννέτα Παπαθανασίου, Σαράντος Γεωγλερής, Κώστας Ζέκος, Νίκος Καϊνός και ο Γιώργος Φρατζεσκάκης.
Φιλική συμμετοχή: Ιλιάς Λαμπρίδου
