Πώς αναγνωρίζουμε τα σημάδια του; Πώς καταλαβαίνουμε ότι δεν μιλάμε για μια απλή έλξη που αισθάνεται ο άντρας για τη γυναίκα και αντίστροφα; Aλλά μιλαμε για κάτι πιο δυνατό, πιο βαθύ που ήρθε και φώλιασε στην καρδιά μας ξαφνικά;
Kι όμως, πολλές φορές αρκεί μόνο ένα βλέμμα, δύο ζευγάρια μάτια που χάνονται το ένα μέσα στο άλλο και μαγνητίζονται τόσο έντονα, τόσο δυνατά που κάνουν την καρδιά να πεταρίζει. Χτυπά τόσο δυνατά που νιώθουμε πως θα σπάσει. Όλοι το έχουμε νιώσει έστω για μια φορά στη ζωή μας. Ή μήπως όχι;
Πολλές φορές δε χρειάζεται να πούμε πολλά, αρκεί ένα έντονο βλέμμα ή αυτό το παιχνίδι με τα μάτια που είναι τόσο ανεβαστικό, τόσο ερωτικό και τα λέει όλα. Ακόμα και αυτά που δεν μπορούμε να εκφράσουμε με λόγια... Αρκεί ένα απαλό άγγιγμα στο χέρι, στο μάγουλο, στα χείλη και νιώθουμε σαν να πετάμε στον έβδομο ουρανό. Ένα άγγιγμα και πυροδοτείται η σπίθα που θα ανάψει τη φλόγα. Του έρωτα. Αυτού του τόσο σαρωτικού και μοναδικού συναισθήματος. Που μας καίει την ψυχή. Που τη μια μας ανεβάζει στα ουράνια ή και την άλλη μας προσγειώνει ανώμαλα, μας βυθίζει στη θλίψη.
Σκεφτόμαστε τον άλλον συνέχεια, ύπνος δε μας κολλάει, θέλουμε να τον ξαναδούμε, μόνο να κοιταζόμαστε και να μη λέμε τίποτα. Ίσως άλλες φορές δυσκολευόμαστε να εκδηλώσουμε όσα νιώθουμε ή οι συνθήκες δεν μας το επιτρέπουν. Τότε είναι που η σιωπή παίρνει τα ηνία. Και πολλές φορές λέει πολλά. Όπως και η γλώσσα του σώματος.
Όπως το καθαρό έντονο βλέμμα και τα μάτια που λένε τόσα πολλά, όταν τα λόγια δεν βρίσκουν δίοδο να ειπωθούν. «Έρωτας το βλέπω είσαι, πυροτέχνημα που ήρθε κι έσκασε στα μάτια μου μπροστά», είναι σαν να ψιθυρίζουν τα χείλη.
