Ως πεπρωμένο ορίζεται το προκαθορισμένο από τη μοίρα. Αυτό που εγκλωβίζει τον ανθρώπινο βίο και του στερεί τη βούληση.
Η μοίρα θεωρείται πως προδιαγράφει τα όσα θα ακολουθήσουν και το πεπρωμένο είναι το όργανο που διασφαλίζει την περάτωση αυτών που η μοίρα επέλεξε για τον καθένα. Ο Πλάτωνας έλεγε πως ο χαρακτήρας του κάθε ανθρώπου είναι η μοίρα του. Τα λόγια αυτά είναι ο καθρέφτης όσων θέλω να εξηγήσω.
Η ιδέα της προκαθορισμένης μοίρας, αυτής που έχει γραφτεί για τον καθένα και δεν αλλάζει, ήταν κυρίαρχη στις παλαιότερες κοινωνίες. Ακόμα και σήμερα, όμως, η αντίληψης της ζωής που έχει στεγανά και όρια λόγω μιας ανώτερης δύναμης, δεν εκλείπει. Η πίστη στην ιδέα του περιορισμού και των ετεροκατευθυνόμενων βίων, ίσως είναι μία βολική θεώρηση των πραγμάτων. Ο άνθρωπος επαναπαύεται και η ζωή τον πηγαίνει όπου εκείνη έχει εξαρχής επιλέξει. Αρκετά θλιβερή σκέψη, δε νομίζετε;
Η αξία του ανθρώπου βασίζεται στις επιλογές του. Σ’ αυτά που ο καθένας προσηλώνεται, στους στόχους που θέτει, σε όσα προσπαθεί να κατακτήσει, στις επιτυχίες και στις αποτυχίες. Στους ανθρώπους που κρατά και στους ανθρώπους που διώχνει. Ίσως να είναι καθησυχαστικό το να θεωρεί κάποιος πως ό,τι προσπάθεια κι αν καταβάλλει όσα είναι να συμβούν είναι «γραμμένα». Εφησυχάζεται έτσι η ψυχή και το πνεύμα μπαίνει σε λήθαργο. Σταματούν οι προσπάθειες και το κύμα σε πηγαίνει όπου αυτό εξαρχής επέλεξε.
Η σύγχρονη κοινωνία, όμως, και οι καθημερινές απαιτήσεις της ζωής και της ψυχής, απαιτούν ανθρώπους άγρυπνους, έτοιμους να επιλέξουν και να δημιουργήσουν εκ θεμελίων τη μοίρα τους, χωρίς να χτίζουν οι ίδιοι απροσπέλαστους τοίχους. Το παρόν σου καθορίζει το μέλλον σου. Κάθε μικρή απόφαση είναι καθοριστική. Τίποτα δεν προδιαγράφεται, και κανένας δεν είναι κυρίαρχος στη ζωή σου πέρα από εσένα.
Φρόντισε στο τέλος της ημέρας να γνωρίζεις πως ό,τι έγινε, ευτυχές ή μη, προέκυψε από τη δική σου οντότητα, τη δική σου ματιά. Οι μοιρολατρικοί άνθρωποι, που βασίζονται στο φαταλισμό και παραιτούνται, τελικά γίνονται επιγεννήματα της ίδιας τους της πεποίθησης.
