Πόσο δύσκολο είναι να αφεθείς σε σκέψεις, που ηθελημένα αγνοείς;
Πόσο δύσκολο γίνεται, όταν πνίγεσαι,και δεν μπορείς να πάρεις ανάσα, σκεπτόμενη λάθη;
Λυτρωτικό, θα πεις την επόμενη μέρα που σέρνεσαι,αφού δεν έχεις καταφέρει ακόμα να βγεις απ΄τον λαβύρινθο.
Δεν νιώθεις καλύτερα, και η αλήθεια είναι πως τρέμεις να το ξανακάνεις.
Άραγε αυτή είναι η λύση;
Όχι, δεν είναι.
Λύση είναι να τα αντιμετωπίζεις όλα στην ώρα τους.
Όσο είναι φρέσκα, όσο οι λέξεις που ειπώθηκαν και οι πράξεις που ακολούθησαν, δεν έφτασαν στο σημείο σήψης.
Δεν ωραιοποιήθηκαν, ούτε πνίγηκαν στις δικαιολογίες.
Να μην χαθούν τα σημαντικά, αυτά που πρέπει να γίνουν οδηγός, στο μέλλον.
Γιατί με μια και μόνη λέξη τι νομίζεις πως είναι αυτό που ορίζει το μέλλον;
Μα φυσικά το παρελθόν, και πόσο καλά του έχεις φερθεί στη ψυχή σου.
Πόσο μαχήτρια έδειξες όταν απέναντι σου στάθηκαν οι ογκόλιθοι λαθών, είτε από τυχαία γεγονότα, είτε από δικές σου λανθασμένες κινήσεις.
Το να τους κάνεις ανάνηψη και να τα ζωντανέψεις για λίγο, μόνο πόνο θα σου φέρει.
Είναι νεκρά, είναι πίσω σου, αλλά επιμένεις να τα κρατάς σε μηχανική υποστήριξη μόνο και μόνο, επειδή φοβάσαι τη σύγκρουση μαζί τους.
Δώσε τη μάχη σου, νίκησέ τα ή άφησέ τα να πάρουν την εκδίκησή τους.
Μη δίνεις άλλο χρόνο σε τελειωμένες καταστάσεις.Αν σου αξίζει να νιώσεις άσχημα νιώσε.
Μπροστά σου εσύ έχεις χρόνο. Αυτά δεν έχουν.
Για σένα η μέρα που θα ξημερώσει θα είναι καινούργια, για εκείνα όχι...θα είναι απλά άλλη μια μέρα μαζί σου.
Οπότε αποφάσισε πότε θα τους δώσεις την ευκαιρία να φύγουν από πάνω σου.
Σήμερα απόψε, όποτε εσύ θέλεις.
Φρόντισε μόνο να μην γίνουν μόνιμοι εφιάλτες.
Ξέρεις απ' αυτούς που δεν χρειάζεται να κοιμάσαι για να τους δεις.
