Μακάρι να ξέρες ποσό ήθελα να το ζήσω μαζί σου...
Καλά καλά η ίδια δεν ήξερα πόσο το ήθελα...
Άργησα να καταλάβω πως εσύ είσαι για μένα, πως έχανα τόσες στιγμές εξαιτίας της πρώτης μου λάθος εντύπωσης... Ίσως να ήσουν και ο μόνος άνθρωπος που πίστευα ότι δεν κάνει για μένα.
Στα μάτια μου ήσουν ένας όπως όλοι οι άλλοι τίποτα ξεχωριστό που να με κάνει να σου δώσω τη σημασία που σου άξιζε πραγματικά.
Κι όμως μέσα από τον τρόπο σου με κέρδισες. Κανένας άλλος δε με είχε κάνει να νιώσω τόσο όμορφα σε τόσο λίγο χρονικό διάστημα.
Κέρδισες το μυαλό μου και το είναι μου ολόκληρο. Κατάφερες να αποδείξεις με την προσωπικότητά σου ότι διαφέρεις, με έμαθες να μην κρίνω από αυτό που βλέπω αλλά να ψάχνω βαθιά μέσα στον άλλον.
Ακόμα θυμάμαι εκείνο το πρώτο κοίταγμά σου. Βρίσκεται χαραγμένο στην καρδιά μου...
Με άγγιξε, με έκανε να νιώσω πράγματα που δε φανταζόμουν ποτέ πως ένας άντρας που έμοιαζε τόσο επιφανειακός όσο εσύ θα το κατάφερνε.
Και το τέλος αυτού; Εσύ πλέον αλλού και γω σε σένα. Μα να ξέρεις πως θα σε περιμένω...
Κι αν με ρωτάς αλήθεια, αν πιστεύω στις τυχαίες συναντήσεις, όχι μάτια μου δεν πιστεύω στα ‘’τυχαία’’ είναι γραμμένο στη μοίρα μας εμείς οι δύο να’ μαστε μαζί.
Και ξέρω βαθιά μέσα μου πως θα γυρίσεις... Μα να ξέρεις θα ‘μαι εδώ για σένα, να σου δώσω την αγάπη που έχεις στερηθεί. Αυτό το ανεκπλήρωτο θα μας ενώσει μωρό μου. Να το θυμάσαι.
