Δύο χέρια, ή αλλιώς ένα ζευγάρι χέρια..
Μέρος του σώματος που μπορεί να μετατρέψει τον αριθμό δύο σε μονάδα.
Μια μονάδα ενωμένη, ολοκληρωμένη και ευτυχή.
Πόσες στιγμές μέσα μας περνούν αποζητώντας μόνο δύο παλάμες;
Όχι απλώς ένα σύμπλεγμα δαχτύλων, αλλά δυο χέρια αισθαντικά.
Δυο χέρια με δύναμη και γαλήνη.
Χέρια που δεν ακουμπούν το ταλαιπωρημένο δέρμα αλλά τα τοιχώματα της ψυχής.
Δύο αισθητήρες καρδιάς, που πάλονται με τον χτύπο της στην άκρη των δαχτύλων.
Χέρια που δε σε κρατούν για να σε περιορίσουν, αλλά για να φύγουν μαζί σου μακριά.
Να σε σπρώξουν στο μέλλον, και να σε συνοδεύσουν στα απόκρυφα της ζώης.
Χέρια που σταματούν να σε ακουμπούν μόνο για να σου δείξουν το δρόμο.
Κι ύστερα είναι πάλι εκεί, αέναη ζωτική αλυσίδα.
Αυτά τα χέρια κλειδώνουν.
Τα αγαπάς ακόμα κι αν σε σφίγγουν.
Γιατί δε σε πονούν.
Σε χαιδεύουν.
