28 Νοεμβρίου 2018:
Το γυμνό πτώμα μιας νεαρής γυναίκας ξεβράζεται σε μια απόκρημνη παραλία της Ρόδου. Ήδη από την εισαγωγή είναι σαφές πως η υπόθεση αυτή θα απασχολήσει το πανελλήνιο. Όσο οι έρευνες εξελίσσονται όλο και περισσότερο η μυρωδιά της βίας είναι διάχυτη. Αποδεικνύεται πως οι υποψίες είναι πλέον βάσιμες. Ομαδικός βιασμός και ανθρωποκτονία από πρόθεση.
Η Ελένη Τοπαλούδη όπως ονομαζόταν το θύμα δεν συναίνεσε στις ανήθικες προτάσεις των δραστών για συμμετοχή σε όργια με τους δυο τους. Αφού τη χτύπησαν και τη βίασαν, στο τέλος την πέταξαν ημιθανή στα παγωμένα νερά. Η Ελένη Τοπαλούδη είναι μόνο ένα τραγικό παράδειγμα του τι συμβαίνει αν κάποια δε συναινέσει σε τέτοιες προτάσεις ή απλά της επιβληθούν χωρίς καν να τις επιδιώκει ή να τις φαντάζεται σαν εξέλιξη.
Ο σεξισμός και η έμφυλη βία προέρχονται από στερεοτυπικές αντιλήψεις που σε κάποιες περιπτώσεις καταλήγουν σε ανατριχιαστικές δολοφονίες, σε άλλες περιπτώσεις στη συγκάλυψη του γεγονότος από ντροπή ή φόβο πως δε θα αποδοθεί δικαιοσύνη επειδή το θύμα είναι εν ζωή, αλλά και σε καθημερινές καταστάσεις όπου τα πατριαρχικά στερεότυπα απαντώνται παντού. Στους χώρους εργασίας, στην οικογένεια, στον γάμο ή σχέση, στον φιλικό κύκλο ακόμα και στον αέρα που αναπνέουμε.
Κάθε τόσο η κοινή γνώμη διχάζεται στο άκουσμα τέτοιων ειδεχθών εγκλημάτων και δεν αποδίδεται πάντα δικαιοσύνη. Στη περίπτωση της Ελένης Τοπαλούδη, επικράτησε μια υποτυπώδης δικαίωση με την αυστηρότερη των ποινών, την ισόβια κάθειρξη, ωστόσο ποια ποινή μπορεί να φέρει πίσω στη ζωή το άψυχο σώμα της;
Καμία.
Όλα αυτά είναι ένα γενικότερο αποτέλεσμα της σκοτεινής πλευράς των στερεοτύπων, στις μεθόδους διαπαιδαγώγησης των αγοριών και των κοριτσιών.
Δεν είναι αρκετό μόνον ορισμένοι γονείς να ενσταλάζουν στα παιδιά τους αξίες και ήθος και κατά τη διάρκεια της ζωής τους να συναντάνε άτομα ποτισμένα από άλλους γονείς με το δηλητήριο της πατριαρχίας. Πάλι θα υπάρξει σύγχυση και ενδεχομένως σύγκρουση. Πάθη και ένστικτα είναι πρωτόγονες ορμές και είναι αδύνατο να χειραγωγηθούν. Είναι όμως δυνατόν η ανατροφή των παιδιών να περιέχει έννοιες όπως σεβασμός και αγάπη προς τον άνθρωπο και τη φύση και όχι ομαδοποιημένες/ στοχευμένες διαφοροποιήσεις σε φυλή, φύλο και προτιμήσεις.
Ένα ακόμα δολοφονικό στοιχείο της κοινωνίας μας πλην των ανδροκρατούμενων στερεοτύπων είναι τα θέματα «ταμπού» που συγκαλύπτονται ή αποκρύπτονται ή η προστασία από αυτά εκφράζεται με μια βίαιη σιωπή, μια καταπιεστική συμπεριφορά ή μια αυστηρή απαγόρευση από μέρους της οικογένειας αντί για μια σαφή εξήγηση με επιχειρήματα που αντέχουν στη λογική διερεύνηση. Ίσως πολύ λιγότερα στυγερά εγκλήματα τέτοιου είδους να αποφεύγονταν αν υπήρχε ενημέρωση όλων των κινδύνων και έγκαιρη αποφυγή αυτών.
Κάθε φορά που μια Ελένη δολοφονείται ή κακοποιείται η κοινωνία πάει ένα βήμα πίσω βουλιάζοντας στον δυσώδη βόρβορο των κατωτάτων ορμών οι οποίες μεταμορφώνουν τους ανθρώπους σε τερατώδη δίποδα, που ξεχειλίζουν από φονική δίψα για εξουσία κάθε είδους και στεγνώνουν παντελώς από συναισθήματα.
