«Το άγχος δεν αδειάζει το αύριο από τις λύπες του, αδειάζει το σήμερα από τη δύναμή του» Charles Haddon Spurgeon
Είχαν δώσει ραντεβού με τη φίλη της σε ένα ειδυλλιακό καφέ δίπλα στο κύμα. Φθάνοντας, σωριάστηκε αγκομαχώντας στο κάθισμα. Το πρόσωπό της φαινόταν αλλοιωμένο από την ένταση και τα σκοτεινιασμένα της μάτια αρνιόταν να δουν την ομορφιά.
Η φίλη της την κοίταξε τρομαγμένη.
«Είμαι διαλυμένη. Το στομάχι μου ένας κόμπος, η καρδιά μου θα σπάσει. Δεν ξέρω πόσο θα αντέξω ακόμα», φώναξε με οργισμένη φωνή.
«Τι θα γίνει με την περίπτωσή σου; Τι σου κάνανε πάλι; Έλα, ηρέμησε και προσπάθησε να μου τα πεις όλα, να ξελαφρώσεις», της ψιθύρισε ήρεμα η φίλη της.
Άρχισε να μιλά με νευρικότητα για τα επιπλέον προγράμματα που ανέλαβε στη δουλειά της. Και που ήταν πηγή άγχους γιατί φοβόταν ότι δεν θα μπορέσει να αντεπεξέλθει. Επιπλέον, για τους καυγάδες που ξεκίνησαν στο σπίτι της γιατί ασχολείται πολύ με τη δουλειά. Για τις έμμεσες κατηγορίες που δέχθηκε, πως παραμελεί την οικογένεια και κυρίως το παιδί της. Γι αυτό άρχισε να παραπαίει κατακλυσμένη από αρνητικές σκέψεις και πυρηνικές πεποιθήσεις
«Έχω την αίσθηση πως τίποτε δεν κάνω σωστά», είπε. «Το άγχος έγινε πλέον η μόνιμη συντροφιά μου. Οι νύχτες μου, σχεδόν ξάγρυπνες. Κοιμάμαι λίγο, ξυπνάω κακόκεφη και μόνιμα κουρασμένη».
Άλλη μια νέα γυναίκα, θύμα της εποχής, που κυνηγώντας τις προσδοκίες της, τρέχει συνεχώς, χωρίς ανάσα, παρέα με το άγχος της. Αυτό το συναίσθημα της έντονης ανησυχίας, την έχει οδηγήσει σε μια σειρά ψυχοσωματικών προβλημάτων. Πόνο στο στομάχι, ίλιγγο, ταχυκαρδία και ασφαλώς θυμό, θλίψη και έλλειψη ενέργειας.
«Ποιος μπορεί να σε κατηγορήσει;», της είπε η φίλη της. « Μήπως η εποχή που ζούμε είναι ένας αγώνας δρόμου; Οι έντονοι ρυθμοί που μας επιβάλουν δεν μας αφήνουν να πάρουμε μια ανάσα. Κι εσύ κυνηγώντας τις προσδοκίες σου συνεχίζεις να τρέχεις. Έχεις σκεφτεί αν αυτή η ζωή, είναι μια ζωή κερδισμένη»;
«Τίποτε δεν πηγαίνει καλά στη ζωή μου», απάντησε θυμωμένη και συνέχισε με σπασμένη φωνή: « Δεν αντέχω άλλο».
Εν τούτοις, όσο παράδοξο και αν είναι, πρόσφατες μελέτες απόδειξαν ότι τα συμπτώματα του άγχους οξύνουν την αντίληψη και τη σκέψη και τελικά μπορούν να βοηθήσουν και να οδηγήσουν πολλά άτομα στην επίλυση των κρίσεων. Το σημαντικό είναι ότι είναι εφικτή η αξιοποίηση του άγχους. Πολλές φορές η ανησυχία που νοιώθουν εκείνοι που υποφέρουν, τους βοηθά να προβλέπουν προβλήματα και να βρίσκουν λύσεις.
Αν κι εσύ ανήκεις στην μεγάλη κατηγορία αυτών που πάσχουν από άγχος, υπάρχουν τρόποι για να το αντιμετωπίσεις:
Αναγνώρισε το άγχος: Το πρώτο βήμα για την διαχείριση του, είναι η αναγνώριση του τρόπου με τον οποίο το βιώνεις. Αισθάνεσαι σφίξιμο στο στομάχι, κεφαλόπονο ή μήπως θέλεις να κρυφτείς/ να κουκουλωθείς μέσα στο κρεβάτι σου για να το αποφύγεις; Μπορείς να σκεφτείς τι προηγήθηκε και προκάλεσε αυτό το σύμπτωμα; Αυτή ακριβώς η αναγνώριση θα σου υποδείξει τι πρέπει να κάνεις. Αρκεί να «ακούσεις» προσεκτικά το μήνυμα για να καταλάβεις τι προσπαθεί να σου επικοινωνήσει. Έχεις αναλάβει πολλά και έχασες την ισορροπία σου.
Έχεις βάλει τον εαυτό σου σε δεύτερη μοίρα ή τον ξέχασες εντελώς. Υπάρχει χρόνος. Αρκεί να εντοπίσεις την πηγή του άγχους. Αν υπάρχουν προβλήματα στην εργασία ή στην προσωπική ζωή, εσύ πρέπει να ερευνήσεις τι περιθώρια βελτίωσης υπάρχουν, εφόσον υπάρχουν. Τι θα μπορούσες να διασώσεις ή να αλλάξεις. Αντί να προσπαθείς να απαλλαγείς από το άγχος σου με διάφορες τεχνικές, προσπάθησε να αναγνωρίσεις και να αποκωδικοποιήσεις το μήνυμα που σου στέλνει. Δες το σαν ευκαιρία βαθύτερης τομής και αλλαγής στη ζωή.
«Ό,τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό» (Φ.Νίτσε)
Σκέψου! Αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα που νιώθεις θέλει κάτι να σου πει. Αποκωδικοποίησε το! Δώσε χρόνο στον εαυτό σου και δες τι συμβαίνει μέσα σου. Από σένα εξαρτάται η ενεργοποίηση της δύναμης που διαθέτεις. Ανέλαβε δράση και βελτίωσε τη ζωή σου!
Βάσω Σίδη, 4 Ιουνίου 2020 για το eWoman
