Στου ήλιου το φως και στην αλμύρα της θάλασσας, στο κάθε φύσημα του ανέμου, σε κάθε στάλα της βροχής, στο κρύο και στη ζέστη εκείνη έγερνε στην αγκαλιά του κι αισθανόταν πως ολάκερος ο κόσμος της βρισκόταν εκεί μέσα στα δυο του χέρια.
Κι εκείνος σαν την άγγιζε, σαν ένιωθε το καρδιοχτύπι της να φτερουγίζει πλάι στο δικό του γινόταν ατρόμητος, ανίκητος, μοναδικός.
Εκείνη στην ασφάλεια της αγκαλιάς του κι εκείνος στη στοργή που είχε το χάδι της, να ατενίζουν μια θάλασσα αγάπης γεμάτη νηνεμίες μα και φουρτούνες, γεμάτη από την ευλογία της ζωής. Πόσες φορές η επιθυμία δεν παίρνει μορφή σε μια εικόνα που θα δούμε μπροστά μας, σε μια μυρωδιά που θα μας συνεπάρει, σε μια μελωδία που θα μας ταξιδέψει… κι είναι εκείνη ακριβώς η στιγμή που η επιθυμία μεταμορφώνεται σε λαχτάρα, αφού αυτό που μόλις αντίκρισες είναι η πιο απτή απόδειξη πως ό,τι λαχτάρησε η καρδιά θα το βρει. Αρκεί να το πιστέψει…
