Μικρό μέρος της ιδέας «100 λέξεις σε 100 ώρες για τη 'Σχεδία'» κι εγώ, μια ανθολογία 502 μικροδιηγημάτων, δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στην ομαδική προσπάθεια -με αρωγό τον εκδοτικό οίκο Παρατηρητής- να ενισχύσουμε τους ανθρώπους που μας έχουν ανάγκη, ανθρώπους του δρόμου ή πιο σωστά ανθρώπους που ο δρόμος είναι το σπίτι τους. Ο Χάρης Μιχαλόπουλος, η Φωτεινή Ναούμ και ο Σπύρος Κιοσσές, τρεις από τους πρωτεργάτες της όλης προσπάθειας, έγραψαν λίγες λέξεις προτροπής κι εγώ τις μοιράζομαι μαζί σας και σας προτρέπω με τη σειρά –όσοι μπορείτε- να ενισχύσετε αυτή την προσπάθεια. Θα έχετε την ευκαιρία να διαβάσετε για 502 σχεδίες που ναυάγησαν ή που ταξίδεψαν, που βύθισαν ή που έσωσαν. Ανθρώπους, σχέσεις , συναισθήματα.
*Τα έσοδα από τις πωλήσεις θα δοθούν στην Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία «Διογένης ΜΚΟ», που εκδίδει το περιοδικό «σχεδία»
Ιωάννα Γκανέτσα
Γράμμα (χωρίς γραμματόσημο)
Αγαπητά μου παιδιά και μεγάλοι,
Φέτος ούτε έλκηθρο έχει. Ούτε ταράνδους. Ούτε ξωτικά. Με τη σειρά: Χάλασε τελείως. Έφυγαν μακριά. Έφαγαν πολύ. Μόνο μια σχεδία. Χάρτινη. Μια Ανθολογία. «100 λέξεις σε 100 ώρες για τη 'Σχεδία'». 502 μικροδιηγήματα. 280 σελίδες. Για τους ανθρώπους με τα κόκκινα γιλέκα, σαν κι εμένα. Που είναι αόρατοι, σαν κι εμένα. Μα πάντα χαμογελαστοί, σαν κι εμένα. Φέτος ταξιδεύω με αυτή τη σχεδία. Εκεί θα με βρείτε. Εσείς που έχετε σπίτι. Σας περιμένω. Για όλους εκείνους που μας έχουν ανάγκη.
Άγιος Βασίλης
(διά την αντιγραφήν... Χάρης Μιχαλόπουλος)
Οι σχεδίες δεν έχουν καιρούς, δεν έχουν λαμπάκια και δεντράκια και στολίδια. Έχουν όμως ναυαγούς, και φουρτούνες και νύχτες χωρίς φεγγάρια. Κουβαλάνε πάνω τους ανθρώπους των δρόμων και ανθρώπους των σπιτιών που οι δεύτεροι γράψανε διηγήματα γι αυτούς. Είναι ιστορίες για μένα και για σένα και τους άλλους. Ιστορίες που είναι καλό να διαβαστούν από πολλούς. Να αγοραστούνε από πολλούς. Να μείνει λίγο η σχεδία «μας» να ξαποστάσει και όλοι μαζί να ταξιδέψουμε με το υπερωκεάνιο της αλληλεγγύης και της αγάπης. Το ξέρετε. Είναι αλλιώτικα τα Χριστούγεννα αυτά. Ας προσθέσουμε λοιπόν, μια μικρή ομορφιά
Ναούμ Φωτεινή
Πού να φτουρήσουν εκατό λέξεις; Τι πρώτα να γράψεις; Πώς να κατασκευάσεις χαρακτήρες; Πώς να δημιουργήσεις μια πλοκή, έστω υποτυπώδη, μ' ενδιαφέρον; Με τόσο λίγες λέξεις πώς να μεταδοθεί στον αναγνώστη η αίσθηση κλιμάκωσης, κορύφωσης και λύσης; Τι είναι ο κάβουρας, τι το ζουμί του; Και όμως! Βρέθηκαν ξύλα, κόπηκαν, βγήκαν οι φλοιοί, λειάνθηκαν οι επιφάνειες, ανοίχτηκαν οι τρύπες, δέθηκαν με σκοινιά οι κορμοί, ενώθηκαν με κόλλα τα κομμάτια, στήθηκε ο πάσσαλος στη μέση, να στηρίζει το πανί. Τέλος, χαράκτηκε τ' όνομα του πλεούμενου με καλέμι: Αγάπη. Κι άρχισε το ταξίδι του. (έφτασαν και περίσσεψαν οι λέξεις)
Σπύρος Κιοσσές
Περισσότερες πληροφορίες ή αγορά του βιβλίου στο παρακάτω link:
