Oι φωνές αρχίζουν πλέον να ακούγονται. Αχνές ακόμη στην έντασή τους, δειλές στον τρόπο έκφρασής τους.
Κουβαλάνε μέσα τους ανασφάλειες, επώδυνες αναμνήσεις, αποτυχίες και συμβιβασμένες πληγές. Μα κάποτε ήταν μονάχα εσωτερικοί μονόλογοι. Αχνές εξομολογήσεις, ενός οργανισμού ανίκανου να αντιδράσει. Αργότερα έγιναν διάλογοι, με έναν εαυτό περισσότερο συνειδητοποιημένο και προετοιμασμένο. Και μετέπειτα εκφράστηκαν. Διοχετεύτηκαν στο ευρύ κοινό και εξαπλώθηκαν σαν μήνυμα ανάστασης. Απέκτησαν καθαρότητα, ένταση και ήχο που ξεπερνούσε τα όρια της ασφάλειας. Και αυτό είναι ένα πρώτο βήμα.
Κάποτε θα έρθει και ο κατάλληλος χρονισμός. Η αντίδραση μετά τη δράση, σε μια ισότητα που θα υποβιβάσει το θύτη εκεί που του αρμόζει και θα εξυψώσει το θύμα εκεί που του αξίζει. Όταν θα μπορεί ο καθένας να αντιδράει για τη ζωή του, δίχως να φοβάται την απώλεια των ονείρων του. Μέχρι τότε, ας είμαστε ευγνώμονες σε όσους αντιστάθηκαν στην ταπείνωσή τους. Σε όσους αποχρωμάτισαν προσωρινά τα όνειρά τους και σε όσους τα βύθισαν ενσυνείδητα στα λησμονημένα πελάγη της αξιοπρέπειας. Μέχρι τότε, ας είμαστε επιεικείς σε όσους παγιδεύτηκαν στην ματαιοδοξία τους και πλανημένοι ακολούθησαν επιλογές αντίθετες από όσα και οι ίδιοι πρέσβευαν.
Στον ασφαλή δρόμο που βαδίζουμε,
με τα κλειστά μας παπούτσια γεμάτα φαγωμένες αναμνήσεις,
πατώντας σε ίχνη που άλλοι πριν από εμάς σχημάτισαν,
αδιαφορώντας για την θλιβερή εδραίωση των συμβάσεων,
η δική μας συνεισφορά στο μέλλον θα είναι ασήμαντη
συνηθισμένη για να ασχοληθεί κάποιος μαζί της.Εκτός αν αποφασίσουμε
να απαλλαγούμε από τους συμβιβασμούς που μας έχουν φορέσει.
Αν βαδίσουμε με τα πέλματά μας να ερωτοτροπούν
με το υγρό, ακανθώδες και μυστήριο έδαφος.Σε ένα μονοπάτι που μέσα από την ανασφάλειά του,
θα μπορεί πραγματικά να κυοφορεί μια καλύτερη ανθρωπότητα.
Τέτοιες ανθρώπινες φωνές ξυπνάνε συνειδήσεις και αναστατώνουν ακινησίες. Όσες δεν είναι δικαιολογημένες, θα καταρρεύσουν γρήγορα. Οι φωνές όμως που είναι γεννημένες από την αλήθεια, θα μεταδίδονται, θα ενισχύονται και θα κυριεύουν. Και είναι πάντοτε προτιμότερες από την απόλυτη σιωπή, η οποία οδηγεί στη λησμονιά και τη στασιμότητα. Ας τις ακούσουμε με σεβασμό. Προέρχονται από τα βάθη της ελευθερίας.
