- Η ώρα που ξυπνάς το πρωί
Θυμάμαι πως κάποτε έβαζα το ξυπνητήρι μια ώρα νωρίτερα από την ώρα που ήταν να ξυπνήσω κανονικά: Για να κάνω ένα ωραίο πρωινό ντους, να πιω τον καφέ μου, να διαλέξω τι θα φορέσω…
Κάποτε…
Τώρα το ξύπνημα είναι random, το ντους είναι ένα όνειρο κι ο καφές μας πάει στο νούμερο 2...
- Ο καφές
Ανήκω στη γενιά που «ωρίμασε» με φραπέ, νες και στην πιο Γκράντε εκδοχή του hotshot…
Οι καιροί άλλαξαν, ο καφές ενίοτε έγινε φρέντο ή καπουτσίνο ζεστό ή ακόμη κι ελληνικός. Μετά τη μητρότητα μαθαίνεις πως δεν έχει σημασία τι καφέ θα διαλέξεις. Θα τον πιεις κρύο, ούτως ή άλλως, και με διαλείμματα και θα σ ‘αρέσει όπως και να ‘χει.
- Το πλυντήριο
Πλέον είναι η ηλεκτρική συσκευή που χρησιμοποιώ περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στο σπίτι. Τα όνειρά μου πια συμπεριλαμβάνουν την ημέρα που τα καλάθια με τα άπλυτα θα χορεύουν άδεια κι ανέμελα στο μπάνιο.
- Το φαγητό
Μαγειρεύω σε χρόνο περιορισμένο, συνήθως με το ένα χέρι (το άλλο είναι απασχολημένο με το νηπιάκι που κάνει τηλεκπαίδευση ή με το μωρό που περνά κολικούς και θέλει αγκαλιά). Συχνά-πυκνά μου ξεφεύγουν και κάποια υλικά, άλλες φορές σημαντικά άλλες όχι και τόσο. Κι όλα αυτά για να καταλήξω να ακούω σχεδόν καθημερινά: Δεν μου αρέσει μαμά, θέλω μακαρόνια.
- Μαμά…
Όταν ξεκινήσουν να μιλούν 9 στις 10 η πρώτη λεξούλα είναι μπαμπά.. Όλες μας την ίδια πίκρα παίρνουμε μέχρι που κατακτούν το μαμά και δεν σταματούν να το χρησιμοποιούν 24/7. Με όλους τους τρόπους, με κάθε ένταση, σε κάθε στιγμή.
- Τουαλέτα
Οι παλιές γενιές συνήθιζαν να λένε πως η τουαλέτα είναι ένα μέρος που ακόμα κι οι βασιλιάδες πηγαίνουν μόνοι. Στις μαμάδες δε ρέει στάλα βασιλικού αίματος, εκεί έχω καταλήξει.
- Το τηλέφωνο
Αχ, είναι φανταστική η αίσθηση να μιλάς στο τηλέφωνο με τη φίλη σου. Από όσο μπορώ να θυμηθώ, δηλαδή, γιατί τα τελευταία χρόνια μόλις χτυπήσει το τηλέφωνο σε όποια γωνιά του σπιτιού και να κρυφτώ, θα με ξετρυπώσει το νήπιο και θα αρχίσει να μιλάει να φωνάζει για Όλα όσα το απασχολούν σαν να έχει να με δει χρόνια. Φυσικά μόλις κλείσει το τηλέφωνο, αποσύρεται να ασχοληθεί με τα παιχνίδια του.
- Η μητρότητα
Έκλεισα 6 χρόνια μητρότητας. Δεν θα άλλαζα τίποτε από όλες αυτές τις ημέρες. Δεν θα άλλαζα κανένα ξενύχτι από εκείνα με τους κολικούς ή την οδοντοφυΐα για να βγω. Δεν θα άλλαζα τη φασαρία του σπιτιού κάθε μέρα για την ησυχία που επικρατούσε κάποτε. Ούτε τις νύχτες που καταλήγουμε στην άκρη του κρεβατιού γιατί τρυπώνει αθόρυβα ένας λαθραίος μικρός επισκέπτης που απλώνεται σαν γίγαντας (πώς μακραίνουν έτσι τη νύχτα;)
Κάθε μέρα μαθαίνω κάτι καινούργιο, βρίσκω χρόνο για να προλάβω όσα και πριν, τουλάχιστον τα πιο σημαντικά, κουράζομαι περισσότερο από ποτέ αλλά οι αγκαλιές και τα φιλιά είναι η καλύτερη αμοιβή θα μπορούσα να έχω…
