Θα σε ξεχάσω και σένα, και σένα, και σένα.
Να με ξεχάσεις και εσύ, και εσύ, και εσύ.
Πολλές φορές αν δεν βάλουμε τελεία, δεν τελειώνει η ροή. Φαντάσου κάθε σχέση σου σαν κουβάρι μαλλί. Πλέκεις, πλέκεις μα κάποια στιγμή το κουβάρι δεν έχει πια κλωστή και για να συνεχίσεις χρειάζεται να ξηλώσεις το πλεκτό. Τελειώνει η κλωστή μα εσύ ποθείς μια συνέχεια.
Το πλεκτό σου ωστόσο, δεν έχει ολοκληρωθεί.
Λάθος μέγεθος;
Λάθος σχέδιο; Λάθος μέτρημα;
Δεν ξέρεις.
Ακολούθησες όλες τις οδηγίες κατά γράμμα και όμως το αποτέλεσμά σου είναι ημιτελές και μεταξύ μας, χωρίς χρησιμότητα.
Τι κάνεις; Πολλές φορές δεν παραδέχεσαι πως τέλειωσε το μαλλί και συνεχίζεις να πλέκεις.
Ξηλώνεις για να ξαναπλέξεις. Ακολουθείς παρόμοιες βελονιές.
Ξηλώνεις λοιπόν και ξαναπλέκεις.Ξέρεις γιατί. Γιατί ήταν πολύτιμο αυτό το πλεκτό. Με κόπο κάθε βελονιά, με ελπίδα κάθε σειρά που έπλεξες μετρώντας.
Δεν είναι κρίμα να το ξηλώσεις και να φτάσεις στο ίδιο αποτέλεσμα;
Όσο και αν ξηλώσεις, όσο και αν επιμείνεις, η επιλογή σου ήταν λάθος εξ αρχής.
Χρειάζεται να επιλέξεις άλλο σχέδιο, άλλο μέγεθος, για να έχεις στα χέρια σου κάτι ολοκληρωμένο.
Έχεις και άλλη επιλογή. Κράτησέ το ως έχει. Αν και ανολοκλήρωτο δεν χάνει την αξία του.
Μετρώντας, μην χάσεις το σχέδιο, έχασες πολλές φορές την χαρά σου.
Σεβάσου τουλάχιστον τώρα το δημιούργημά σου και κάνε το, ζέστη για τα κρύα βράδια. Αν δεν σ' αρέσει πια, δίπλωσέ το με τρυφερότητα και κράτησέ το σαν παλιό ενθύμιο σε ένα συρτάρι. Εκεί που φυλάς τα περιττά και πολύτιμα.
Η επόμενη μέρα θα σε βρει χωρίς κλωστή. Ίσως βρεις καινούργιο σχέδιο να υφάνεις που θα ταιριάζει καλύτερα στο νέο σου μονοπάτι. Άλλο χρώμα πιο χαρούμενο.
Τα λάθος σχέδια, οι δύσκολες φιλίες, οι άδοξες σχέσεις μάς ψηλώνουν.
Κάθε μας πόντος μετρά εμπειρίες. Ξέρω δύσκολος ο δρόμος του αποχωρισμού, μα απαραίτητος.
Για αυτό, θα σε ξεχάσω και σένα, και σένα, και σένα. Να με ξεχάσεις και εσύ.
