Μαρία Αμανατίδου: Είμαι παρατηρητής της ζωής, των ανθρώπων

Μαρία Αμανατίδου: Είμαι παρατηρητής της ζωής, των ανθρώπων

Για πολλούς είναι η πρωινή φωνή του ραδιοφώνου στη Θεσσαλονίκη. Σύντροφος, μητέρα, επαγγελματίας και συγγραφέας, η Μαρία Αμανατίδου είναι ένας ταλαντούχος άνθρωπος με πολλά ενδιαφέροντα, ταλέντα και ευαισθησίες.

Η νουάρ νουβέλα της, Ambassador, κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Νίκας και έχει κερδίσει κοινό και κριτικές. Ανάμεσα στις πολλές υποχρεώσεις της, μίλησε στην Ιουστίνα Φιλιππίδου και το ewoman. Την ευχαριστούμε θερμά για τον χρόνο και τη φωτεινή της διάθεση.
 

Πώς αποφάσισες να γράψεις το Ambassador;

Μάλλον το ίδιο το βιβλίο αποφάσισε να γραφτεί. Ήμουν στο τελείωμα ενός συγγραφικού εργαστηρίου δουλεύοντας ένα βιβλίο που είχα ξεκινήσει πριν χρόνια και λίγο πριν το τελείωμά του, μου ήρθε η ιδέα του Ambassador. Μια Κυριακή μεσημέρι ενώ έγραφα μια σκηνή για το βιβλίο μου στον υπολογιστή, πήρα το σημειωματάριο και άρχισα να γράφω σημειώσεις για το Ambassador. Τότε κατάλαβα ότι ήταν σοβαρά τα πράγματα. Βασικά την πλοκή και κάποιους από τους χαρακτήρες. Ήταν σαν να έκατσαν στο τραπέζι μαζί μου και να μου συστήθηκαν. Στην πορεία ήρθαν κι άλλοι, κι άλλοι και μαζί τους ανακάλυψα πόσο με ενδιαφέρει ο ψυχισμός των ανθρώπων που αναζητούν την εκδίκηση. Το να αποδώσουν δηλαδή δικαιοσύνη σε έναν άδικο κόσμο.

3

Πόσο αντικατοπτρίζεται στο βιβλίο ο τρόπος που κοιτάς τη ζωή;

Νομίζω απόλυτα. Είμαι παρατηρητής της ζωής, των ανθρώπων. Πάντα ήμουν. Πάντα είχα ένα σημειωματάριο και έγραφα μικρές ιστορίες με αφορμή μια κουβέντα, ένα ρούχο, μια συνάντηση. Στο βιβλίο δίνω χώρο σε όλους τους χαρακτήρες να εκφράσουν την επιθυμία τους, τον πόνο τους, αυτό που τους τρώει. Νομίζω πως έτσι προσπαθώ να είμαι και στην κανονική ζωή. Να αφουγκράζομαι.

 

Ποιος συγγραφικός σκόπελος του βιβλίου σε παίδεψε πιο πολύ μέχρι να τον ξεπεράσεις;

Δεν ξέρω αν θα έβαζα τον χαρακτηρισμό σκόπελο. Με ζόρισε η απόδοση των χαρακτήρων των δυο Σύρων προσφύγων. Με την έννοια ότι ήθελα να αποδώσω όσο γίνεται πιο πιστά την ιστορία τους, να σεβαστώ το ταξίδι τους, όλη αυτή την αγωνία που περάσανε και περνάνε χιλιάδες άνθρωποι φεύγοντας από την πατρίδα τους με κάθε τρόπο, προσπαθώντας να βρουν ένα καλύτερο αύριο.

2

Πώς ένιωθες καθώς έγραφες το βιβλίο και πώς όταν το ολοκλήρωσες; Ποιες είναι οι πιο σημαντικές στιγμές που σου χάρισε η συγγραφή αλλά και η μέχρι τώρα πορεία του;

Ένιωσα μια πλήρωση όταν ολοκληρώθηκε το βιβλίο και μια απέραντη ευχαρίστηση δουλεύοντάς το. Ζούσα για καιρό μαζί με τους χαρακτήρες μου και αφού εκδόθηκε το βιβλίο. Νιώθω ευτυχής και γιατί βρήκα έναν εκδότη που με πίστεψε και με άφησε να πάρω μέρος σε όλη τη δημιουργία του βιβλίου αλλά κυρίως γιατί έχω πάρει καλές κριτικές από τους αναγνώστες. Έχω συγκινηθεί από κριτικές ανθρώπων που είναι βιβλιοφάγοι και αυστηροί στα αναγνώσματά τους. Επίσης είναι υπέροχο που από το καλοκαίρι και μετά όποιος πήγε ταξίδι πήρε μαζί του το Ambassador και το φωτογράφισε σε θάλασσες, νησιά και πόλεις.   

 

Πόσο αποτυπώνεται ο χαρακτήρας σου στους ήρωες των βιβλίων σου; Μέσα στους ήρωές σου υπάρχουν κομμάτια του εαυτού σου;

Προφανώς σε ό,τι γράφουμε υπάρχει ένα ή περισσότερα κομμάτια τους εαυτού μας, θα ήταν ψέμα να πούμε πως όχι. Κρατώ πάντα τον ρόλο του παρατηρητή , με μερικά ψήγματα της ζωής μου στην πόλη βαλμένα εδώ κι εκεί. Η ιστορία εκτυλίσσεται στη Θεσσαλονίκη, την πόλη μου και μάλιστα σε ένα ξενοδοχείο στο Βαρδάρη. Στην γειτονιά αυτή πέρασα αρκετά χρόνια άρα ξέρω αρκετά καλά τη “μυρωδιά” της. Κατ’ αυτήν την έννοια, ναι υπάρχουν κομμάτια της ζωής μου μέσα στο βιβλίο.  

 

Υπάρχουν μελλοντικά συγγραφικά σχέδια κι αν ναι ποια είναι αυτά;

Σε πρώτη φάση ετοιμάζουμε την audiobook μορφή του Ambassador. Στη συνέχεια υπάρχουν πολλά! Και μακάρι να υλοποιηθούν. Υπάρχει μια σειρά μικρών ιστοριών από το παρελθόν -στις οποίες προστέθηκαν και κάποιες πρόσφατες- μάλιστα έγιναν και podcast που μπήκε στο διαγωνιστικό του Φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης πριν 1 χρόνο. Αυτές οι ιστορίες συζητάμε να γίνουν και βιβλίο. Υπάρχει στο μυαλό μου φυσικά και  η ιδέα για ένα μυθιστόρημα. Ακόμα δεν έπιασα όμως το σημειωματάριο. Το φοβάμαι λίγο αλλά με γοητεύει κιόλας. Είναι μέσα σε αυτόν τον κύκλο της εκδίκησης που συνεχίζει να με απασχολεί. 

4

Περισσότερα για το βιβλίο και τη δημιουργό βρίσκετε εδώ