Στις μέρες μας η αγωνία και το άγχος όλων των γονιών είναι η νέα μάστιγα που ξετυλίγεται μπροστά μας και αφορά τα παιδιά κάθε ηλικίας. Οι περισσότερες από εμάς όταν ακούμε για παιδική κακοποίηση, ανατριχιάζουμε στην σκέψη ότι μπορεί να συμβεί και στο δικό μας παιδί.
Η παγίδα όμως στην οποία πέφτουμε όλοι είναι η σκέψη «στο δικό μου παιδί δεν θα συμβεί, του έχω μάθει να μην μιλάει σε αγνώστους». Και εκεί φυσικά ξεκινάει και το λάθος μας.
Σύμφωνα με έρευνες που έχουν πραγματοποιηθεί το 90% των περιπτώσεων της παιδικής κακοποίησης αφορά σε γνωστά και οικεία πρόσωπα του στενού ή του ευρύτερου περιβάλλοντος του παιδιού.
Η ίδια έρευνα διαπιστώνει ότι το πρόσωπο που κακοποιεί ένα παιδί :
- Είναι γνωστός στο παιδί και στην οικογένεια (πατριός, φίλος της μητέρας, οικογενειακοί φίλοι, γείτονες κ.α).
- Μπορεί να είναι και κάποιο μεγαλύτερο παιδί της οικογένειας ή φίλος του παιδιού ή αδελφού/ής του.
- Έχει χρόνο και χώρο με το παιδί.
- Η σχέση του μαζί του (σχέση αγάπης ή φόβου) εξασφαλίζει τη μυστικότητα του γεγονότος.
Επίσης ένα τεράστιο σφάλμα που κάνουμε ως γονείς, είναι το γεγονός ότι θεωρούμε πως παιδική κακοποίηση είναι μόνο ο βιασμός κι έτσι περνάμε λάθος μηνύματα στα παιδιά μας.
Για την ακρίβεια λοιπόν παιδική κακοποίηση είναι:
Ορισμός Σεξουαλικής Κακοποίησης Ανηλίκων με βάση τη νομοθεσία -1
Σεξουαλική πράξη ή αγγίγματα σεξουαλικής φύσεως:
Βιασμός με σεξουαλική πράξη
Άγγιγμα στα γεννητικά όργανα του παιδιού ή /και στα άλλα ιδιωτικά μέρη του σώματος.
Ορισμός Σεξουαλικής Κακοποίησης Ανηλίκων με βάση τη νομοθεσία -2
Χωρίς αγγίγματα
Προβολή πορνογραφικού υλικού σε ένα παιδί
Φωτογράφηση ενός παιδιού σε σεξουαλικές στάσεις
Ενθάρρυνση ή εξαναγκασμός ενός παιδιού να παρακολουθεί ή να ακούει σεξουαλικές πράξεις
Ορισμός Σεξουαλικής Κακοποίησης Ανηλίκων με βάση τη νομοθεσία -3
Επίσης, σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκων θεωρείται όταν ένας ενήλικας:
Δημιουργεί, προωθεί ή παρακολουθεί στο διαδίκτυο,
πορνογραφία με απεικονίσεις παιδιών σε σεξουαλικές πράξεις (φωτογραφίες ή/και βίντεο).
Βασιζόμενοι οι ειδικοί σε όλα τα παραπάνω, θέσπισαν έναν κανόνα που κάθε γονέας μπορεί να μεταδώσει στο παιδί του από νηπιακή κιόλας ηλικίας και δεν είναι άλλος από τον κανόνα του εσωρούχου που σύμφωνα με αυτόν:
«Κανείς δεν μπορεί να αγγίξει ή να χαϊδέψει το παιδί σε εκείνα τα σημεία του σώματός του τα οποία κατά κανόνα καλύπτονται από εσώρουχα. Και αντιστοίχως, ούτε τα παιδιά επιτρέπεται να αγγίξουν το σώμα άλλων σε αυτά τα σημεία».
Ο κανόνας είναι επίσης χρήσιμος γιατί βοηθάει να εξηγήσουμε στα παιδιά:
Ότι το σώμα τους τούς ανήκει.
Τη διαφορά ανάμεσα στο δώρο και τη δωροδοκία.
Ότι υπάρχουν καλά και κακά μυστικά και ότι υπάρχει καλό αλλά και κακό χάδι ή άγγιγμα.
Ας προσπαθήσουμε όλοι μαζί να μεταδώσουμε στα παιδιά μας αυτόν τον κανόνα και πάνω απ’ όλα να έχουμε διαρκεί επικοινωνία μαζί τους. Σε επόμενο άρθρο θα μιλήσουμε για τα σημάδια που πρέπει να μας επαγρυπνούν και τον τρόπο αντιμετώπισης των συνεπειών μιας τέτοιας πράξης.
